همه چیز درباره یونیسف، علی‌الخصوص فعالیت آن در ایران
این هفته هر روز در بخش اجتماعی مجله خبری خبر ببر به بهانه شیوع ویروس کرونا می‌خواهیم تاریخچه و اهداف عالی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (UNICEF) همراه با اقدامات و آموزش های پیشگیرانه این سازمان در مواجهه با ویروس کرونا را با هم بررسی نماییم.
قسمت اول: تاریخچه یونیسف (UNICEF)
صندوق کودکان ملل متحد که بیشتر به نام اختصاری آن (UNICEF) یونیسف خوانده می‌شود، در اولین جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۲۵ برای کمک به کودکان آسیب دیده از جنگ جهانی دوم و تامین غذا، دارو و لباس آنها تاسیس شد. امروزه یونیسف بزرگترین نهاد بین‌المللی در حوزه کودکان است و در بیش از ۱۹۰ کشور جهان در زمینه بهداشت و تغذیه، آموزش، مراقبت از کودکان و دسترسی به فرصت‌های برابر برای کودکان فعالیت می‌کند. یونیسف با طیف وسیعی از مقامات دولتی، سازمانهای جامعه مدنی، رهبران مذهبی، دانشگاه‌ها و بخش خصوصی همکاری می‌کند. مهم‌تر از همه اینکه، اقدامات و فعالیت‌های یونیسف با کمک‌های مالی داوطلبانه دولت‌ها، بخش خصوصی و افراد و نهادهای نیکوکار در هر گوشه از جهان اجرا می‌شوند. باور یونیسف این است که برای داشتن جهانی بهتر؛ همه کودکان نیاز دارند که رشد کنند، سالم باشند و استعدادهای‌شان را شکوفا نمایند.
قسمت دوم: هفتاد سال با یونیسف ایران
یونیسف تاریخچه غرورآفرینی از خدمت رسانی به کودکان و نوجوانان در ایران دارد. اولین برنامه های یونیسف در ایران در حوزه سلامت عمومی بودند؛ از جمله پویش سراسری و کشوری ایمن سازی در برابر سل که نهایتا منجر به تولید ملی واکسن ضد سل شد و همچنین تاسیس کارخانه شیر پاستوریزه در ایران برای بهبود تغذیه کودکان ایران. از سال ۱۳۶۲ که دفتر یونیسف در ایران رسما تاسیس شد تا سال ۱۳۸۸، یونیسف یکی از موفق ترین دفاتر در زمینه فروش کارتهای تبریک و هدایا در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا شد و تعداد زیادی از سرشناس ترین هنرمندان ایرانی را در طراحی و خلق کارت تبریک های یونیسف با خود همراه کرد. درآمد بسیار بالای حاصل از فروش کارت ها و هدایای یونیسف در ایران ، منابع مالی قابل توجهی را برای برنامه های همکاری مشترک یونیسف و دولت جمهوری اسلامی ایران جمع آوری کرد.
در سال ۱۳۹۶، دوران جدید و امیدبخشی برای همکاری یونیسف با بخش خصوصی و جذب مشارکت مالی آنها در جهت حمایت از برنامه های یونیسف در ایران آغاز شد. در دهه ۱۳۶۰، دولت جمهوری اسلامی ایران، رسانه های کشور، نظام بهداشت و سلامت، عموم مردم و یونیسف دست به دست هم دادند تا برنامه “بسیج سراسری سلامت کودکان” را اجرایی کنند؛ اجرای موفق بسیج سراسری سلامت کودکان در ایران و تاثیر فراوان آن در کاهش مرگ و میر کودکان، شهرت جهانی برای ایران به همراه داشت. در این کتابچه داستان های دیگری از مشارکت موفق یونیسف با دولت ایران در برنامه های سلامت کودکان آمده است. از آن جمله می توان حمایت از چندین پویش سراسری واکسیناسیون فلج اطفال، پشتیبانی از “برنامه ملی پایش رشد کودک” و سر انجام حمایت از برنامه تحسین برانگیز دولت جمهوری اسلامی ایران در ایجاد شبکه های بهداشت و درمان شهری و روستایی نام برد.
در طول تمام این سال ها، یونیسف با تعداد زیادی از وزارتخانه ها و سازمان های غیر دولتی همکاری کرده و خدمات رسانی به کودکان را افزایش داده است.
فراهم آوری امکان تحصیل برای کودکان با نیازهای ویژه، پیشبرد سوادآموزی و حمایت از برنامه ادغام دانش آموزان پناهنده افغان در مدارس ایران از این دست برنامه ها هستند. یونیسف همچنین به کودکان و نوجوانان ایرانی کمک کرده است تا بتوانند در گردهمآیی ها و اجلاس های جهانی این سازمان، از جمله اجلاس “سران جهان برای کودکان” در سال ۱۳۶۸ به عنوان نماینده ایران شرکت کنند. کمک رسانی در شرایط بحران و بلایای طبیعی همواره بخشی از رسالت جهانی یونیسف بوده است. نمونه هایی از این نوع حمایت ها در ایران، عبارتند از:
- حمایت از پناهنده ها در سال ۱۳۶۹ پس از پایان جنگ خلیج فارس
- مشارکت در امداد و نجات و ارسال محموله های کمک به مردم در زمان زلزله بم در سال ۱۳۸۲
یونیسف در زمان بحران همواره در کنار شرکای کاری دولتی و کشوری خود آماده است تا از آسیب پذیرترین کودکان و خانواده ها حمایت کند و مادامی که نیاز باشد، یونیسف ایران در اینجا حضور خواهد داشت و همگام با دولت جمهوری اسلامی ایران، به کودکان و مردم ایران کمک خواهد کرد تا تمام کودکان بتوانند رویاهایشان را زندگی کنند.
قسمت سوم: همکاری یونیسف با دولت جمهوری اسلامی ایران
یونیسف از اوایل دهه پنجاه میلادی از برنامه‌های دولت ایران برای کودکان، حمایت کرده است. از اولین سال‌های تأسیس، یونیسف از برنامه واکسیناسیون کودکان علیه بیماری سل حمایت کرد و همچنین در تجهیز اولین کارخانه شیر پاستوریزه کشور مشارکت داشت. بعدها، تمرکز یونیسف بر حمایت از برنامه‌های سلامت کودکان بیشتر شد، برنامه‌هایی مانند ترویج تغذیه با شیر مادر، واکسیناسیون و مبارزه با بیماریهای اسهالی. این همکاری‌ها بین دولت جمهوری اسلامی ایران و یونیسف به حوزه‌های دیگر از جمله تقویت نظام مراقبت بهداشتی کشور، برنامه های سلامت مادران، تغذیه، مبارزه با کمبود ریزمغذی‌ها مانند کمبود ید و همچنین عفونت‌های حاد تنفسی گسترش یافت. بعدها برنامه‌هایی برای حمایت از آموزش و حمایت از کودکان به حوزه همکاری‌های مشترک اضافه شد.
برنامه فعلی همکاری کشوری دولت جمهوری اسلامی ایران و یونیسف
برنامه کنونی همکاری دولت جمهوری اسلامی ایران و یونیسف برای دوره پنج ساله ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ بر زمینه‌های زیر متمرکز است :
- سلامت و تغذیه کودکان
- پیشگیری از اچ‌آی‌وی و سوءمصرف مواد
- آموزش کودکان
- کودکان در رسیدگی‌های قضایی
- حمایت از کودکان در برابر سوء رفتار
- حمایت از رفاه کودکان
قسمت چهارم: سلامت و تغذیه کودکان
با تقویت ظرفیت‌های نظام سلامت در سطح ملی و در جهت بهبود دسترسی و ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی و تغذیه ای برای کودکان و مادران، با تمرکز ویژه بر ۱۰۰۰ روز اول زندگی آنها اقدامات مقتضی صورت گرفت.
سلامت مادر و کودک
یونیسف ایران به همراه شرکای دولتی، به تقویت نظام سلامت و افزایش پوشش ایمن‌سازی می‌پردازد و از سیاست‌گذاری‌ها و سرمایه‌گذاری‌هایی که متضمن سلامت کودکان و مادران است، حمایت می‌نماید.
وضعیت موجود
دو مورد از هر سه مورد مرگ کودکان زیر ۵ سال در جمهوری اسلامی ایران طی ماه اول زندگی رخ می‌دهد، که معادل نرخ مرگ و میر ۱۰ نوزاد در هر ۱۰۰۰ تولد زنده است. تولد زودتر از موعد و سندرم دیسترس تنفسی (RDS) از علل اصلی مرگ و میر نوزادان محسوب می‌شود.
اقدامات یونیسف
یونیسف با همکاری دولت و سایر سازمان‌ها برای تحقق اهداف زیر تلاش می‌کند :
- کمک به پیشگیری از زایمان زودرس و ایجاد ظرفیت خدمات بهداشتی برای ارتقاء مراقبت‌های بهداشتی در زمان تولد.
- تسهیل مراقبت‌های گروهی مؤثر که توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی به نوزادان در هنگام تولد ارائه می‌شود.
نتایج مورد انتظار
نوزادان بسیار بیشتری پس از تولد در مناطق کم‌برخوردار کشور زنده خواهند ماند.
سازمانهای همکار
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی سازمان همکار اصلی یونیسف در این حوزه است.
قسمت پنجم: پیشگیری از اچ‌آی‌وی و سوءمصرف مواد
درحمایت از تلاش‌های دولت می‌توان به مبارزه با ایدز (HIV)، همچنین ترویج توسعه و گسترش نمونه‌های موفق پیشگیری از مصرف مواد درمیان جوانان و نوجوانان اشاره کرد.
پیشگیری از مصرف مواد در میان نوجوانان
هم‌اکنون، مصرف جهانی مواد در میان نوجوانان رو به افزایش است.
وضعیت موجود
نوجوانی، دورانی از زندگی است که در آن رفتارهای پرمخاطره و تهدیدآمیز در حوزه سلامت به مانند سیگار کشیدن، مصرف مواد و الکل می‌تواند به اوج خود برسد. مصرف مواد، پیامدهای ناگوار بسیار زیادی برای نوجوانان دارد از جمله: اعتیاد، افسردگی، خودکشی، مسائل بین فردی با خانواده و همسالان، صدمات یا مرگ ناشی از تصادفات و اثرات مخرب بر اقتصاد خانواده و جامعه. از سویی هم‌اکنون، مصرف جهانی مواد در میان نوجوانان رو به افزایش است.
اقدامات یونیسف
یونیسف با همکاری دولت و سایر سازمان‌ها برای تحقق هدف خود یعنی ارتقای ظرفیت سازمانهای دولتی و غیر دولتی مربوطه در تدوین، اجرا و ارزشیابی یک برنامه جامع مبتنی بر شواهد با هدف پیشگیری از مصرف مواد در میان نوجوانان در حال تلاش مداوم است.
نتایج مورد انتظار
چندین هزار نوجوانِ در معرض خطر و والدین آنها دسترسی بیشتری به خدمات جامع پیشگیری از مصرف مواد، آموزش مهارت‌های زندگی و اجتماعی، مشاوره، غربالگری و مداخلات خواهند داشت.
وزارتخانه‌ها و سازمانهای همکار
سازمانهای همکار اصلی یونیسف در این حوزه عبارتند از ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور، وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان بهزیستی کل کشور و جمعیت هلال احمر ایران.
قسمت ششم: آموزش کودکان
حمایت از اجرای برنامه‌ها و راهبردهای ملی برای بهبود دسترسی برابر به آموزش جامع فراگیر در تمام مقاطع تحصیلی، به ویژه برای کودکان کم برخوردار، کودکان پناهنده و دختران و کودکان با نیازهای ویژه از اهداف اصلی این سازمان است.
کودکان بازمانده از تحصیل
یونیسف ایران به همراه شرکای دولتی برای اطمینان از اینکه همه کودکان به فرصت‌های برابر و آموزش با کیفیت دسترسی دارند، تلاش می‌کند.
وضعیت موجود
از سال ۱۳۹۰، تغییرات عمده‌ای در نظام آموزش رسمی کشور بر اساس «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» آغاز شده است. از اهدافی که در سند مذکور بر آن تأکید شده می توان به «توسعه عدالت آموزشی، ترویج مشارکت فعال کودکان در روند یادگیری و آموزش، و توانمندسازی منابع انسانی به‌ویژه مدیریت مدارس و آموزگاران» اشاره کرد.
در ایران، علاوه بر کودکان افغانستانی بازمانده از تحصیل که عموماً فاقد کارت اقامت قانونی هستند، بیش از ۷۷۰ هزار کودک در سنین ۶ الی ۱۶ سال از تحصیل بازمانده‌اند(۱۳۹۵-۱۳۹۴). مانع قانونی برای دسترسی کودکان پناهنده به آموزش رسمی در سال ۱۳۹۴ برداشته شد.
وزارت آموزش و پرورش از یونیسف درخواست کرده است تا با این نهاد در پذیرش سریع کودکان پناهنده افغانستانی در مدارس دولتی همکاری کند. نرخ ثبت نام در مدارس ابتدایی بیش از ۹۵ درصد است، اما دختران، کودکان با نیازهای ویژه و کودکان ساکن مناطق مرزی و مناطق کم‌برخوردار از گروه‌هایی هستند که برای دسترسی به آموزش ابتدایی و باقی ماندن در مدارس نیاز به حمایت‌های بیشتری دارند.
اقدامات یونیسف
یونیسف با همکاری دولت و سایر سازمان‌ها برای تحقق اهداف زیر تلاش می‌کند :
- ارائه تخصص فنی، نمونه‌های موفق در جهان و جدیدترین دانش روز به وزارت آموزش و پرورش با هدف دسترسی بهتر همه کودکان در ایران به آموزش رسمی.
- همکاری با وزارت آموزش و پرورش برای بهبود کیفیت آموزش در مدارس شبانه‌روزی در استان‌های کم‌برخوردار کشور.
نتایج مورد انتظار
دسترسی برابر به آموزش ابتدایی برای کودکان کم‌برخوردار از جمله کودکان پناهنده، دختران و کودکان با نیازهای ویژه افزایش خواهد یافت.
وزارتخانه‌ها و سازمانهای همکار
وزارت آموزش و پرورش سازمان همکار اصلی یونیسف در این حوزه است.
قسمت هفتم: کودکان در رسیدگی‌های قضایی و حمایت از کودکان در برابر سوء رفتار
به منظور تقویت ظرفیت نظام قضایی برای حمایت از کودکان در رسیدگی‌های قضایی (کودکان قربانی جرم، شاهد جرم و ناقض قانون) مطابق با اسناد ملی و بین‌المللی باید انجام شود.
حمایت از کودکان در برابر سوء رفتار
به منظور تقویت ظرفیت‌های نظام سلامت و رفاه اجتماعی برای پیشگیری، تشخیص زودهنگام و پاسخ به سوءرفتار با کودکان امری ضروری است.
پیشگیری از سوءرفتار با کودکان، از جمله در شرایط بحران
در زمان بحران، کودکان از آسیب پذیرترین گروه‌هایی هستند که نیازمند مراقبت ویژه والدین ومحافظت در برابر سوءرفتارند.
وضعیت موجود
دولت در سه بخش این حوزه خواستار همکاری با یونیسف شده است:
- بر اساس «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان» مصوب ۱۳۸۱ هر نوع سوءرفتار با کودک ممنوع است. اجرای این قانون مستلزم تدوین و پیاده‌سازی یک برنامه ملی پیشگیری و شناسایی زودهنگام سوءرفتار با کودک است.
- کودکان بدون سرپرست مؤثر از گروه‌های اولویت‌دار برای دریافت مراقبت و حمایت هستند. کارشناسان سازمان بهزیستی کشور برای بهبود کیفیت خدمات به این کودکان و ایجاد یک سیستم پایش با هدف پیگیری وضعیت آنها درخواست همکاری کرده‌اند.
- ایران بسیار در معرض خطرات بلایای طبیعی از جمله زمین لرزه، سیل، خشکسالی، رانش زمین و طوفان‌های بزرگ قرار دارد. کودکان از آسیب‌پذیر‌ترین گروه‌های نیازمند حمایت در شرایط بحران هستند. مفهوم «حمایت از کودک در شرایط بحران» نیازمند فهم جامع و کامل است.
اقدامات یونیسف
یونیسف با همکاری دولت و سایر سازمان‌ها برای تحقق اهداف زیر تلاش می کند :
- حمایت از مراقبت و فرزندپروری مطلوب برای تکامل و بالندگی کودکان و نوجوانان و ارتقای ظرفیت نظام‌های سلامت، آموزش و رفاه اجتماعی برای پیشگیری، تشخیص زودهنگام و مقابله با سوءرفتار با کودک، به ویژه در محیط خانه و مدرسه.
- ارتقای ظرفیت سازمان بهزیستی کشور برای پایش وضعیت کودکان بدون سرپرست مؤثر در مراکز نگهداری و شبه‌خانواده.
- ارتقاء ظرفیت نقش‌آفرینان اصلی حوزه «حمایت از کودکان در شرایط بحران» و ایجاد یک سازوکار هماهنگی ملی برای این حوزه.
نتایج مورد انتظار
حمایت از کودکان در برابر سوءرفتار، به‌ویژه تنبیه‌های خشن و زورگویی، در خانه، مدارس و مؤسسات بهبود می‌یابد. نظام‌های سلامت، آموزش و رفاه اجتماعی ظرفیت بالاتری در پیشگیری و شناسایی زودهنگام سوءرفتار با کودکان خواهد داشت. کودکان بدون سرپرست مؤثر در محیط‌های مراقبتی جایگزین از خدمات مراقبتی و حمایتی باکیفیتی برخوردار خواهند شد و فرصت بیشتری برای دستیابی به زندگی عادی پس از بازگشت به جامعه خواهند داشت. حمایت از کودکان بخشی از برنامه‌های آمادگی و مقابله با بحران کشور خواهد بود.
وزارتخانه‌ها و سازمانهای همکار
سازمانهای همکار اصلی یونیسف در این حوزه عبارتند از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی کشور، سازمان مدیریت بحران کشور و جمعیت هلال احمر ایران.
قسمت هشتم: حمایت از رفاه کودکان
به منظور حمایت از تلاش‌های ملی در جهت ارتقاء یکپارچه نظام حمایت اجتماعی با درکی جامع از تمامی ابعاد فقر و محرومیت کودکان، حمایت از کودکان صورت می‌گیرد.
رفاه کودکان و کاهش فقر
مطالعات، تحلیل ها و آمارهای اجتماعی و اقتصادی کودک-محور اموری حیاتی برای آگاهی بخشی پیرامون مسائل کودکان است.
وضعیت موجود
کاهش فقر کودکان یک اولویت ملی است. برای ایجاد یک نظام یکپارچه حمایت اجتماعی که نیازهای کودکان کشور را برآورده کند، درک روشن و جامع از مفهوم فقر چند بعدی کودک، پایش مستمر آن و نیز سیاست‌های مالی عمومی مناسب بسیار مهم و ضروری است.
اقدامات یونیسف
یونیسف با همکاری دولت و سایر سازمان‌ها برای تحقق اهداف زیر تلاش می‌کند :
- تقویت ظرفیت‌های ملی با هدف درک، موقعیت‌یابی و ردیابی فقر چند بعدی کودکان.
- ارائه کمک‌های تخصصی و تهیه شواهد اقتصادی با هدف ترویج و حمایت از تدوین سیاست‌های جامع و فراگیر رفاه اجتماعی و نظام‌هایی که می‌توانند به تمامی ابعاد فقر کودکان بپردازند.
نتایج مورد انتظار
کم برخوردارترین کودکان و زنان در ایران از فوائد سیاست‌ها و برنامه‌های جامع و فراگیر رفاه اجتماعی و کاهش فقر، بهره‌مند خواهند شد.
وزارتخانه‌ها و سازمانهای همکار
سازمانهای همکار اصلی یونیسف در این حوزه عبارتند از “وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سازمان برنامه و بودجه کشور و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی”
قسمت نهم: چگونه در هنگام شیوع بیماری کرونا از فرزندان خود حمایت کنید؟
شش راهکار برای والدین در رابطه با حمایت از فرزندان در هنگام شیوع بیماری کرونا وجود دارد. توصیه‌های یک روانشناس برای اینکه چطور به فرزندانتان کمک کنید تا با احساسات متفاوتی که در حال حاضر تجربه می‌کنند، کنار بیایند را در ادامه تقدیمتان خواهیم کرد.
در شرایط فعلی، بیماری کرونا موجب ایجاد احساساتی نظیر اضطراب، استرس و عدم اطمینان می گردد. این احساسات به ویژه در میان کودکان و نوجوانان، در سنین مختلف، بیشتر دیده می‌شوند. اگرچه کودکان به طرق مختلف به این احساسات واکنش نشان می‌دهند اما به طور کلی در مواجهه با رویدادهایی همچون تعطیلی مدارس و لغو برنامه‌ها و دوری از دوستان، بیش از پیش به حمایت‌های عاطفی نیاز دارند.
ما با روانشناس متخصص نوجوانان و نویسنده کتاب های پرفروش و ستون‌نویس ماهنامه نیویورک تایمز، دکتر لیزا دامور درباره اینکه چگونه می‌توانید شرایط در خانه را حین این «تجربه جدید و گذرا» عادی‌سازی کنید، صحبت کرده‌ایم.
۱. برای صحبت با فرزندتان پیش‌قدم شوید و با آرامش درباره بیماری صحبت کنید
دکتر دامور توصیه می کند که «والدین بایستی در صحبت با فرزندان خود درباره بیماری کرونا و نقش مهمی که وی در حفظ سلامتی خود دارد، پیش قدم شده و با آرامش در این باره با آنها صحبت کنند. به آنها بگویید که شاید خود شما یا هریک از اعضای خانواده نشانه‌های بیماری را که اغلب هم شبیه سرماخوردگی عادی یا آنفولانزاست، در خود احساس کنید، و نیازی نیست که از این احتمال ترس بی‌مورد به خود راه دهند. والدین باید فرزندان خود را تشویق کنند که اگر حالشان خوب نیست یا اگر احساس نگرانی درباره این بیماری دارند با آنها صحبت کنند و کمک بخواهند.
بزرگسالان باید این واقعیت را که کودکان ممکن است درمورد این بیماری عصبی و نگران باشند، درک نموده و با کودکان همدلی کنند. به فرزندان خود مرتباً اطمینان بدهید که بیماری کرونا به خصوص برای کودکان و نوجوانان معمولاً خفیف می‌باشد. همچنین به خاطر داشته باشید که نشانه های بیماری کرونا قابل درمان هستند. همینطور می‌توانیم به کودکان یادآوری کنیم که کارهای موثر زیادی می‌توانیم انجام دهیم که هم خود و هم دیگران را ایمن نگه داریم و احساس کنیم که بر شرایط به وجود آمده مسلط هستیم، از جمله شست‌وشوی مرتب دستها، لمس نکردن صورت و حفظ فاصله اجتماعی.
کار دیگری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که از فرزندان خود بخواهیم به دیگران و شرایط سایر افراد فکر کنند. مثلاً می‌توانیم به فرزندمان بگوییم:
“ببین می‌دانم که واقعاً نگران ابتلا به این بیماری هستی، ولی این که از تو می‌خواهیم این کارها را انجام بدهی، دستهایت را بشویی و در خانه بمانی، برای این است که به این ترتیب، درواقع از سایر افراد جامعه‌مان مراقبت کرده‌ایم. یعنی این که ما به اطرافیان مان فکر می‌کنیم و اهمیت می‌دهیم.
۲. یک برنامه منظم روزانه داشته باشید
کودکان نیاز به برنامه منظم روزانه دارند.. همین و بس. و آنچه همه ما باید هرچه سریع‌تر انجام بدهیم، تهیه یک برنامه منظم روزانه است تا به همه ما در انجام کارهای روزانه کمک نماید. به والدین موکدا توصیه می‌کنم که برنامه روزانه منظمی برای فرزندان خود درنظر بگیرند که شامل زمان بازی و استفاده از موبایل و ارتباط با دوستانشان نیز باشد، و حتماً زمانهایی برای دوری ازتکنولوژی و کمک در کارهای خانه درنظر داشته باشند. باید فکر کنیم که چه چیز برایمان با‌‌‌ارزش است و برنامه منظم مورد نظرمان را طبق آن ارزش‌ها وضع کنیم. حفظ یک برنامه منظم و قابل پیش بینی می تواند در کودکان احساس آرامش خاطر به وجود آورد، به نحوی که بدانند چه زمان باید به کارهای ضروری بپردازند و چه زمان را به بازی سپری کنند.
دکتر دامور پیشنهاد می‌دهد که درکارها فرزندانتان را نیز مشارکت دهید. برای کودکان ۱۰ و ۱۱ ساله یا بزرگتر، پیشنهاد می‌کنم که از خود کودک کمک بگیرید و برنامه روزانه را با هم طراحی کنید. با آنها درمورد کارهایی که باید در برنامه روزانه‌شان انجام دهند، صحبت کنید و ببینید که آنها چطور برای خودشان برنامه‌ریزی می‌کنند. درمورد بچه‌های کوچکتر، بسته به این که چه کسی مراقب آنهاست، چون ممکن است که هر دوی والدین در خانه نباشند، طوری برنامه‌ریزی کنید که همه کارهای مهمی که باید انجام شود درنظر گرفته شوند مانند تکالیف درسی و تمام کارهای خانه که باید در آن کمک کنند. والدینی که در طی روز نمی‌توانند بر فعالیت‌های فرزندان خود نظارت داشته باشند ، می‌توانند با هم فکری با مراقب کودک برنامه مناسبی برای کودک تهیه نمایند. هماهنگ کنند که چه طور به نحو بهتری برنامه‌ریزی کنند.
۳. بگذارید فرزندتان احساسات خود را بروز بدهند
با تعطیلی مدارس، تفریحات داخل مدرسه، کنسرت‌ها، مسابقات ورزشی و فعالیت‌هایی که بچه‌ها پیش از این در آن شرکت می کردند، لغو شده و بنابراین کودکان به دلیل دست دادن تمام این فعالیت ها احساس نا امیدی می کنند. مهمترین توصیه دکتر دامور این است که اجازه بدهید فرزندانتان غمگین باشند. در زندگی یک نوجوان، از دست دادن اینها غم بسیار بزرگی است، بسیار بزرگتر از آنچه که ما به‌عنوان افراد بزرگسال دارای تجربه ممکن است احساس کنیم. بنابراین، آنها را از لحاظ عاطفی حمایت کنید، انتظار این که به‌خاطر از دست دادن زندگی عادی و روزمره‌شان خیلی غمگین و خسته شوند را داشته باشید و سعی در عادی کردن شرایط کنید. در چنین شرایطی، همدلی و حمایت بهترین راه است.
۴. درمورد آنچه می‌شنوند و می‌دانند با هم صحبت کنید
اطلاعات نادرست زیادی در باره بیماری کرونا در حال انتشار است. از کودک در مورد اطلاعاتی که در مورد بیماری شنیده‌است، سوال بپرسید و میزان درستی این اطلاعات را بسنجید. صرف ارائه اطلاعات صحیح به کودک کافی نیست، چرا که ممکن است کودک اطلاعات جدید را با برداشت های نادرست قبلی ترکیب نماید. سعی نمایید دانسته‌های قبلی کودک را بفهمید، انها را اصلاح و تکمیل نمایید. اگر فرزندتان سوالی پرسید که جوابش را نمی‌دانید، به‌جای حدس زدن، از این فرصت استفاده کنید و با هم به دنبال پاسخ بگردید. از وبسایتهای سازمانهای معتبری نظیر یونیسف و سازمان جهانی بهداشت به عنوان منابع اطلاعاتی استفاده کنید.
بسیاری از کودکان در مدرسه یا در دنیای مجازی به خاطر بیماری کرونا مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. مهم است که فرزندانتان بدانند که اگر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، شما همیشه پشتیبان آنها هستید. دکتر دامور می گوید:
کمک خواستن از دیگران بهترین راه مواجهه با هر نوع آزار و قلدری است. نباید از بچه‌ها و نوجوانانی که مورد آزار و قلدری قرار گرفته‌اند انتظار داشته‌باشیم که به تنهایی درمقابل چنین سوء‌رفتارهایی از خود دفاع کنند، بلکه باید آنها را تشویق کنیم که از دوستان و بزرگسالان کمک و حمایت بخواهند.
۵. ایده‌هایی برای معطوف کردن حواس کودکان به کارهای دیگر
اگرفکر می‌کنید کودکانتان در هضم احساسات دشوارشان با مشکل رو‌به‌رو هستند، برای ایجاد راه‌حل ازخود کودک سرنخ بگیرید. سعی کنید میان زیاد صحبت کردن درباره احساسات و یافتن موضوعاتی برای معطوف کردن حواس او به امری دیگر، تعادل برقرار کنید. هر چند روز یکبار یک بازی خانوادگی انجام دهید یا با همدیگر آشپزی کنید. دکتر دامور از آماده‌کردن شام برای برقراری ارتباط با دختران خود استفاده می‌کند و می‌گوید که تصمیم گرفته‌اند خانواده را گروه بندی کنند تا هر شب یک تیم به صورت چرخشی مسئول آماده کردن شام برای کل خانواده باشد.
درمورد نوجوانان و استفاده مداوم از اینترنت انعطاف‌پذیرتر باشید، ولی آنها را کاملا به حال خود رها نکنید . دکتر دامور توصیه می‌کند که با نوجوانان رو راست باشید و به آنها بگویید که درک می‌کنید در این شرایط زمان بیشتری دارند، ولی دسترسی بی‌وقفه به صفحات مجازی و رسانه‌های اجتماعی هم ایده چندان خوبی نیست. از نوجوان خود بپرسید:
به نظر خودت چه کار باید بکنیم؟
یک برنامه‌ریزی برای خودت انجام بده و با هم در موردش صحبت کنیم تا من هم نظر خودم را بگویم.
۶. رفتار خود را مدیریت کنید
به طور یقین والدین نیز احساس اضطراب می کنند و فرزندان از حالات و احساسات آنها الگو می‌گیرند. من از همه پدرها و مادرها می‌خواهم، تا حدی که می‌توانند اضطراب و نگرانی‌های خود را مدیریت کنند و این نگرانی ها را بیش از حد در حضور فرزندان خود بروز ندهند. این دقیقا یعنی خوددار بودن و کنترل کردن احساسات، که گاهی کار بسیار سختی است، به خصوص اگر این احساسات در آنها هم بسیار شدید باشد.
بچه‌ها برای احساس ایمنی و امنیت، به والدین خود متکی هستند. این مهم است که به خاطر داشته باشیم که کودکان همچون مسافرین اتومبیلی هستند که ما راننده آن هستیم. بنابراین حتی اگر احساس اضطراب می‌کنید، اجازه ندهید که سایر مسافران احساس ناامنی کنند.
قسمت دهم: چگونه نوجوانان می‌توانند از سلامت روان خود در دوران همهگیری بیماری کرونا محافظت کنند؟
نوجوانی به خودی خود دوران سختی است و همهگیری بیماری کرونا آن را حتی سخت‌تر هم می‌کند. با بسته شدن مدارس و لغو رویدادهای اجتماعی، بسیاری نوجوانان نه تنها برخی از مهمترین لحظات زندگی خود را از دست داده‌اند، بلکه از فعالیت‌های روزمره‌ای مثل گپ و گفت با دوستان و شرکت در کلاس‌های درس هم دور افتاده‌اند.
شما نوجوانانی که این بیماری همه‌گیر تغییراتی در زندگی‌شان ایجاد کرده و دچار احساساتی چون اضطراب، انزوا و ناامیدی شده‌اند، بدانید که «تنها نیستید.» ما با روانشناس متخصص نوجوانان، نویسنده کتاب‌های پرفروش و ستون‌نویس ماهنامه نیویورک‌تایمز، دکتر لیزا دامور درباره اینکه چگونه می‌توانید از خود و سلامت روان خود مراقبت کنید صحبت کرده‌ایم. در این قسمت شش راهکار برای نوجوانانی که در حال تجربه یک وضعیت جدید و موقتی هستند، معرفی می‌کنیم.
۱. به خاطر داشته باشید که اضطراب شما کاملاً طبیعی است
اگر بسته شدن مدارس و سرتیترخبرهای هشدارآمیز باعث احساس اضطراب در شما شده است، بدانید که شما تنها نیستید. درواقع باید هم چنین احساسی داشته باشید. به گفته دکتر دامور، روانشناسان از دیرباز دریافته‌اند که داشتن اضطراب عملکردی کاملاً طبیعی و سالم است و در واقع تهدیدها را به ما هشدار می‌دهد و کمک‌مان می‌کند تا برای محافظت از خودمان اقداماتی انجام دهیم. در حال حاضر اضطراب شما باعث می‌شود که تصمیمات درستی که لازم است بگیرید، ازجمله نرفتن به جاهای شلوغ یا صرف نکردن وقت با دیگران، شستن دستها و لمس نکردن صورت‌تان. با این احساسات نه تنها خودتان بلکه دیگران را نیز ایمن نگه می‌دارید و با این کار دقیقاً از اعضای جامعه‌تان محافظت می‌کنید و به تمام افراد دور و برمان نشان داده‌اید که به آنها اهمیت می‌دهید.
داشتن اضطراب درمورد بیماری کرونا کاملاً قابل درک است و طبق توصیه‌های دکتر دامور اطمینان حاصل کنید که اطلاعات خود را از منابع معتبر مثل سایتهای یونیسف و سازمان بهداشت جهانی کسب می‌کنید و یا هر اطلاعاتی که از منابع غیرمعتبرتر به دستتان رسیده، چک می‌کنید.
اگر نگران هستید که نشانه‌های بیماری را در خود می‌بینید، ضروری است که در این مورد با والدین خود صحبت کنید. دکتر دامور می‌گوید:
به خاطر بسپارید که بیماری ناشی از آلوده شدن به ویروس کرونا معمولاً خفیف است، به خصوص برای کودکان و نوجوانان.
همچنین این نکته مهم را به ذهن بسپارید که تمامی علائم بیماری کرونا قابل درمان هستند. دکتر دامور توصیه می‌کند که اگر حالتان خوب نیست، و یا درمورد این وروس نگران هستید، با والدین یا بزرگسالانی که به آنها اعتماد دارید صحبت کنید و از آنها کمک بخواهید و به خاطر داشته باشید که کارهای موثر زیادی می‌توانیم انجام دهیم تا هم خود و هم دیگران را ایمن نگه داشته و شرایط را بهتر تحت کنترل داشته باشیم از جمله شستن مرتب دستها، لمس نکردن صورت و حفظ فاصله اجتماعی.
۲. ذهنتان را متوجه موضوعات دیگر کنید
دکتر دامور می گوید:
روانشناسان معتقدند که وقتی ما به مدت طولانی در شرایط سخت قرار می‌گیریم، بهترین کار این است که مشکلات را به دو دسته تقسیم کنیم:
-
چیزهایی که می‌توانم کنترل کنم
-
چیزهایی که در مورد آنها هیچ کاری از دستم ساخته نیست.
درحال حاضر چیزهای زیادی وجود دارند که در دسته دوم قرار می‌گیرند، و کاملاً هم طبیعی است، ولی تنها کاری که به ما کمک می‌کند تا با این مورد کنار بیاییم این است که افکارمان را از این موضوع دور کنیم. دکتر دامور به‌عنوان راه‌هایی برای دستیابی به آرامش و توازن در زندگی روزمره‌تان پیشنهاد می‌دهد که به تکالیف درسی‌تان برسید، فیلم‌های مورد علاقه‌تان را تماشا کنید و یا موقع خواب کتاب داستان بخوانید.
۳. راه‌های جدید برای ارتباط با دوستانتان پیدا کنید
اگر می‌خواهید با دوستانتان وقت بگذرانید و در عین حال فاصله اجتماعی را هم رعایت کنید، استفاده از رسانه‌های اجتماعی بهترین راه ارتباطی است. خلاق باشید؛ به چالش‌هایی که درباره سلامت در رسانه‌های اجتماعی پدید آمده‌اند، بپیوندید.
دکتر دامور می گوید:
من هیچ‌گاه خلاقیت نوجوانان را دستکم نمی‌گیرم، حدس من این است که نوجوانان شیوه‌های جدید ارتباط آنلاین با یکدیگر و متفاوت از قبل را پیدا خواهند کرد. البته دسترسی بی‌وقفه به صفحات مجازی و رسانه‌های اجتماعی هم ایده چندان خوبی نیست. اصلاً کار سالم و هوشمندانه‌ای نیست و ممکن است اضطراب شما را چندبرابر کند.
دکتر دامور پیشنهاد می‌کند که با کمک والدین‌تان زمان‌بندی و محدودیت استفاده از صفحات مجازی برای خود تعیین کنید.
۴. بر روی خود تمرکز کنید
هیچ وقت دوست داشته‌اید که کار جدیدی یاد بگیرید، کتاب جدیدی بخوانید یا وقت خود را صرف ساز زدن و تمرین موسیقی کنید؟
حالا وقت انجام این کارهاست؛ روی خودتان تمرکز کنید و راه‌هایی پیدا کنید که از این فرصت و زمان به دست آمده به شیوه‌ای سازنده و برای مراقبت از سلامت روان خود استفاده کنید.
دکتر دامور می‌گوید:
من فهرستی از تمام کتاب‌هایی که دوست دارم بخوانم و کارهایی که واقعاً قصد انجامشان را دارم تهیه کرده‌ام.
۵. احساسات خود را بشناسید و بپذیرید
از دست دادن رویدادها، سرگرمی‌ها یا مسابقات ورزشی که می‌توانستید با دوستانتان در آنها شرکت کنید، بسیار ناامیدکننده است. تمام اینها ضررها و ضربه‌های بزرگی هستند. این اتفاقات واقعاً برای نوجوانان ناگوار است و حق دارند که از این وضعیت ناراحت شوند. بهترین راه برای کنار آمدن با این ناامیدی چیست؟
ابتدا باید داشتن این احساس را بپذیرید. وقتی دچار احساسات ناراحت‌کننده هستید، تنها راه چاره کنار آمدن با این احساسات و گذر از آن است. هیچ اشکالی ندارد که غمگین باشید و اگر به خودتان اجازه بدهید که احساس غم را بروز بدهید، زودتر حالتان بهتر می‌شود.
هرکسی احساسات خود را به گونه‌ای متفاوت نشان می‌دهد. بعضی بچه‌ها به کارهای هنری روی می‌آورند، بعضی دوست دارند با دوستانشان حرف بزنند و با استفاده از احساس غمی که دارند، در موقعی که نمی‌توانند دیگر مثل قبل کنار هم باشند، به این صورت با دیگران ارتباط برقرار کنند. مهم این است که همان کاری که احساس می‌کنید برایتان بهتر است را انجام دهید.
۶. با خودتان و با دیگران مهربان باشید
بعضی نوجوانان در مدرسه به دلیل بیماری کرونا مورد آزار و سوء استفاده قرار می‌گیرند. کمک خواستن از دیگران بهترین راه مواجهه با هر نوع آزار در این مورد است. نباید از بچه‌ها و نوجوانانی که مورد آزار قرار گرفته‌اند انتظار داشته باشیم که به تنهایی درمقابل چنین سوء رفتارهایی از خود دفاع کنند، بلکه ما باید آنها را تشویق کنیم که از دوستان و بزرگسالان کمک و حمایت بخواهند.
اگر شما شاهد این هستید که یکی از دوستانتان مورد آزار قرار گرفته، به کمکش بشتابید و پیشنهاد حمایت به او بدهید. اگر هیچ عکس‌العملی نشان ندهید، ممکن است فکر کند که همه بر ضد او هستند یا هیچ‌کس به او اهمیتی نمی‌دهد. حرفهای شما موثر خواهد بود و به خاطر داشته باشید که اکنون بیشتر از هر زمان دیگری ما باید درمورد هر آنچه می‌گوییم یا به اشتراک می‌گذاریم عاقلانه رفتار کنیم تا دیگران را ناراحت نکنیم.
قسمت یازدهم : کرونا و فاصله اجتماعی ؛ با عشق و محبت این فاصله‌ها را پر کنیم
لزوم رعایت فاصله اجتماعی در زمان شیوع همهگیری بیماری کرونا امری ضروری است. امروزه از میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا خواسته شده تا «فاصله اجتماعی» را رعایت کنند و به این ترتیب از انتشار ویروس کرونا جلوگیری کنند. به کودکان و خانواده‌ها گفته می‌شود که در خانه بمانند، به همه توصیه می‌شود که با هم دست ندهند، غذای‌شان را با هم تقسیم نکنند و حتی نزدیک هم نشوند. به نظر کار بسیار سختی است.
طبیعی است که بخواهیم عشق خود را با در آغوش کشیدن دیگران نشان دهیم یا در جامعه شانه به شانه هم بایستیم ولی یکی از بهترین کارهایی که می‌توانیم در حال حاضر و در میان این همهگیری انجام بدهیم تا به دیگران نشان دهیم چقدر برایمان مهم هستند، این است که از هم دور بایستیم چرا که حتی اگر خودمان جوان و سالم هستیم، می‌توانیم به راحتی ویروس را به دیگران انتقال دهیم و این کار باعث به خطر افتادن جان کسانی که ضعیف‌تر و آسیب‌پذیرتر هستند می‌شود. بیماری کرونا بسیار مسری است ولی به همان نسبت مهربانی ما انسان‌ها به یکدیگر هم مسری است.
ما باید مواظب هم باشیم
پس هر حرکت هرچند کوچک به نشانه احترام به حقوق دیگران در جامعه اهمیت دارد. بنابراین به جای دست دادن، ما از دور برای هم دستمان یا سرمان را تکان می‌دهیم. مترو و اتوبوس‌های شلوغ سوار نمی‌شویم و تا جایی که می‌توانیم پیاده می‌رویم. حداقل یک متر از دوستانمان، همکاران و همسایه‌های‌مان فاصله می‌گیریم و یا با تلفن احوالپرسی می‌کنیم. و هر بار که یکی از این کارها را انجام می‌دهیم، نشان می‌دهیم که چقدر همه برایمان مهم هستند و الگویی برای اطرافیان می‌شویم. ما انتخاب می کنیم که دورتر باشیم و فاصله میان‌مان را با محبت پر می‌کنیم. شما چطور؛ آیا فاصله اجتماعی را رعایت می کنید؟
قسمت دوازدهم : هر آنچه که درباره شستشوی دستها برای مقابله با ویروس کرونا باید بدانیم
چگونه با شستشوی دست از خود و عزیزان‌مان محافظت کنیم. ویروس‌های تنفسی به مانند بیماری ویروس کرونای جدید موسوم به کووید-۱۹ زمانی پخش می‌شوند که بزاق یا قطرات آلوده به ویروس از طریق چشم‌ها، بینی یا گلو وارد بدن شما می‌شوند. این اتفاق اغلب از طریق دستانتان رخ می‌دهد. دستها یکی از شایع‌ترین راه‌های انتقال ویروس از یک فرد به فرد دیگر هستند. در یک همهگیری جهانی، یکی از ارزان‌ترین، ساده‌ترین و مهمترین راه‌ها برای پیشگیری از انتقال ویروس شستشوی مکرر دستها با آب و صابون است. در ادامه نحوه صحیح شستن دستها به صورت کامل تشریح شده است.
۱. روش درست شست‌وشوی دستها چگونه است؟
مالیدن سریع دستها به هم و آبکشی بعدی، تمام آثار ویروس را از روی دستها پاک نخواهد کرد. در زیر فرآیند گام به گام برای شستشوی مؤثر دستها توضیح داده شده است.
گام اول: دستها را با آب روان خیس کنید
گام دوم: به میزان کافی صابون استفاده کنید تا کف صابون دست‌های خیس را بپوشاند
گام سوم: تمام سطح دست – شامل پشت، بین انگشتان و زیر ناخن‌ها – را حداقل به مدت ۲۰ ثانیه با صابون بمالید
گام چهارم: دستها را با آب روان به صورت کامل آبکشی کنید
گام پنجم: دستها را با یک پارچه تمیز و یا حوله یکبار مصرف خشک کنید
۲. دستها را چه مدت باید شست؟
دستها را باید دستکم ۲۰ تا ۳۰ ثانیه بشویید. این امر درباره ضدعفونی کننده‌ها هم صادق است. از مایعی که دست کم ۶۰ درصد الکل دارد استفاده کنید و به مدت ۳۰ ثانیه آن را به دستتان بمالید تا مطمئن شوید که همه جا را پوشش داده‌اید.
۳. چه زمانی باید دستها را بشوییم؟
شما باید به منظور پیشگیری از ابتلاء به بیماری ویروس کرونا، دستتان را در مواقع زیر بشویید:
- پس از سرفه، عطسه یا پاک کردن بینی
- پس از حضور در اماکن عمومی شامل سیستم حمل‌ونقل عمومی، سوپرمارکت‌ها و اماکن مذهبی
- پس از لمس سطوح در خارج از خانه، شامل پول
- قبل، در حین و بعد از مراقبت از فرد بیمار
- قبل و بعد از غذا خوردن
به طور کلی، دستتان را باید در زمان‌های زیر بشویید:
- پس از سرویس بهداشتی
- قبل و بعد از غذا خوردن
- پس از بیرون گذاشتن آشغال
- پس از لمس حیوانات
- پس از عوض کردن پوشک بچه‌ها یا کمک به آنها در استفاده از سرویس بهداشتی
- زمانی که دستها به وضوح کثیف هستند
۴. چگونه می‌توانم به کودکم کمک کنم دست‌هایش را بشوید؟
می‌توانید با ساده کردن شست‌وشوی دستها به کودکتان کمک کنید. برای مثال با ایجاد یک سکو که آنها بتوانند براحتی خودشان به آب و صابون دسترسی داشته باشند. همچنین می‌توانید با خواندن آهنگهای مورد علاقه کودکان در حالیکه دستها را به هم می‌مالید، این فرآیند را برای آنها سرگرم‌کننده سازید.
۵. آیا باید از آب گرم برای شستشوی دستها استفاده کنم؟
خیر، شما می‌توانید از آب در هر دمایی برای شستشوی دستها استفاده کنید. آب سرد و گرم به یک اندازه در نابودی میکروب‌ها و ویروس‌ها تأثیرگذارند، البته در صورتی که از صابون هم استفاده کنید.
۶. آیا باید دست‌هایم را با حوله خشک کنم؟
میکروب‌ها در سطح پوست خیس راحتتر از پوست خشک پخش می‌شوند، بنابراین خشک کردن دستها یک گام کاملا مهم است. حوله‌های کاغذی یا پارچه‌های خشک مؤثرترین روش برای پاک کردن میکروب‌ها بدون پخش آنها به سطوح دیگر است.
۷. کدامیک بهتر است: شستشوی دستها یا استفاده از مایع ضدعفونی کننده؟
در کل، هر دو روش شست‌وشوی دست با آب و صابون و یا مایع ضدعفونی کننده، در صورتی که درست انجام شوند، در نابودی اغلب میکروب‌ها بسیار مؤثر هستند. اگر در بیرون از خانه هستید، استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های دست اغلب بسیار راحتتر است. اما این مواد ممکن است گران بوده و یافتن آنها در شرایط اضطراری سخت باشد. همچنین، ضدعفونی کننده الکل‌دار، ویروس کرونا را نابود می‌کند اما تمام انواع باکتری‌ها و ویروس‌ها را از بین نمی‌برد. برای مثال، این ماده در برابر نوروویروس‌ها و روتاویروس‌ها بی‌اثر است.
۸. اگر صابون نداشته باشم، چکار کنم؟
استفاده از آب کلردار یا مایع ضد عفونی کننده که حاوی حداقل ۶۰ درصد الکل است بهترین روش‌های ثانویه در صورت عدم دسترسی به آب و صابون هستند. اگر به این مواد دسترسی نداشتید، استفاده از آب صابون‌دار و یا خاکستر نیز می‌تواند در نابودی باکتری‌ها کمک کند اما میزان تأثیرگذاری یکسانی نخواهد داشت. اگر از این روش‌ها استفاده می‌کنید، باید به محض اینکه به تأسیسات شستشو دسترسی یافتید، دست‌های خود را بشویید و تا آن زمان از تماس با افراد و سطوح پرهیز کنید.
۹. به چه روش‌های دیگری می‌توانم به توقف اشاعه ویروس کرونا کمک کنم؟
از روش درست برای سرفه یا عطسه استفاده کنید:
- دهان و بینی خود را با آرنج خم شده یا دستمال کاغذی بپوشانید و بلافاصله دستمال مورد استفاده را در سطل آشغال بیندازید، و سپس دستها را بشویید
- از لمس کردن صورت (دهان، بینی، چشم‌ها) پرهیز کنید
- رعایت فاصله اجتماعی را تمرین کنید به این شکل که از دست دادن، بغل کردن یا بوسیدن افراد، سهیم کردن غذا، ظروف، لیوان‌ها و حوله‌ها پرهیز کنید
- از تماس نزدیک با هر فردی که علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا را دارد پرهیز کنید
- اگر خودتان یا کودک شما دچار تب، سرفه یا سختی تنفس شد به پزشک مراجعه کنید
- سطوحی که ممکن است در تماس با ویروس بوده باشند را پاک کنید و کلا سطوح را بیشتر تمیز کنید خصوصا در فضاهای عمومی
قسمت سیزدهم: چگونه با کودکانتان درباره بیماری ویروس کرونای ۲۰۱۹ صحبت کنید
ممکن است به آسانی ذهنتان از انبوه مطالبی که درباره بیماری ویروس کرونای جدید می‌شنوید، دچار سردرگمی شود. اینکه کودکانتان هم مضطرب شوند قابل درک است. کودکان ممکن است در فهم آنچه که در فضای آنلاین یا تلویزیون می‌بینند یا از دیگر افراد می‌شوند، دچار مشکل شده و در نتیجه در برابر احساساتی مانند نگرانی، استرس و غم آسیب‌پذیر شوند اما یک گفتگوی باز و حمایتی با کودکانتان می‌تواند به آنها کمک کند تا این مسأله را درک کرده، خود را با آن تطبیق داده و حتی کمکی مثبت به دیگران نیز انجام دهند. در این قسمت به بررسی هشت نکته برای کمک به آسودگی خاطر کودکان و محافظت از آنها می‌پردازیم.
۱. سؤالات باز بپرسید و گوش دهید
کار را با دعوت از کودکتان برای گفتگو درباره مسأله شروع کنید. مشخص سازید که آنها قبلا چقدر درباره موضوع می‌دانند و بگذارید آنها بحث را هدایت کنند. اگر کودکان در سنین پایین بوده و هنوز درباره همهگیری نشنیده‌اند، شاید نیاز نباشد که موضوع را مطرح کنید. کافی است فقط به آنها رعایت مناسب اصول بهداشت شخصی را بدون ایجاد ترس جدید، یادآوری کنید.
مطمئن شوید که در محیطی ایمن هستید و به کودکتان اجازه دهید آزادانه سخن بگوید. نقاشی، داستان و دیگر فعالیت‌ها برای باز کردن بحث می‌تواند مفید باشد. مهمترین نکته این است که از نگرانی‌های آنها اجتناب نکرده و یا این نگرانی‌ها را کوچک نشمارید. مطمئن شوید که احساسات کودکتان را قبول و تأیید کرده و به آنها اطمینان دهید که احساس ترس درباره چنین موضوعاتی طبیعی است. نشان دهید که با توجه کامل به آنها گوش می‌دهید و مطمئن شوید که آنها می‌دانند می‌توانند با شما یا معلمشان هر زمان که خواستند گفتگو کنند.
۲. صادق باشید: واقعیت را به روش قابل فهم برای کودک توضیح دهید
کودکان حق دارند که درباره آنچه در جهان رخ می‌دهد، اطلاعات واقعی داشته باشند اما افراد بالغ نیز وظیفه دارند که آنها را از استرس به دور نگه دارند. برای هر سنی از زبان مناسب آنها استفاده کنید، واکنش‌های آنها را زیر نظر بگیرید، و در برابر سطح اضطراب آنها حساس باشید.
اگر پاسخ سؤالات را نمی‌دانید، حدس و گمان نزنید. از این امر به عنوان فرصتی برای همکاری و یافتن جواب استفاده کنید. وبسایتهای سازمانهای بین‌المللی به مانند یونیسف و سازمان جهانی بهداشت منابع بسیار خوب اطلاعات هستند. به کودکان توضیح دهید که برخی اطلاعات آنلاین دقیق نیستند و اینکه بهترین کار اطمینان به متخصصان است.
۳. به کودکان نشان دهید که چگونه می‌توانند از خود و دوستانشان محافظت کنند
یکی از بهترین راه‌ها برای سالم نگه داشتن کودکان از ویروس کرونا و دیگر بیماری‌ها تشویق شستشوی مداوم دستها است. قرار نیست که یک مکالمه ترسناک داشته باشید. از آهنگ ویگلز و یا این رقص برای آموزش شاد و سرگرم کننده استفاده کنید. هچنین می‌توانید به کودکان نشان دهید که چگونه سرفه یا عطسه را با آرنج بپوشانند. توضیح دهید که بهترین کار نزدیک نشدن به افرادی است که این نشانه‌ها را دارند و از آنها بخواهید که اگر احساس تب، سرفه یا سختی در تنفس داشتند به شما بگویند.
۴. به کودکان حس اطمینان بدهید
زمانی که تصاویر ناخوشایند بسیاری در تلویزیون یا فضای آنلاین می‌بینیم، برخی اوقات ممکن است احساس کنیم که بحران ما را احاطه کرده است. کودکان ممکن است نتوانند بین تصاویر روی صفحه و زندگی شخصی واقعی‌شان تمایز قائل شوند، و این امر شاید باعث شود باور کنند که در معرض خطر قریب‌الوقوع قرار دارند. می‌توانید در صورت امکان با پدید آوردن فرصت‌های بازی و استراحت برای کودکانتان به آنها کمک کنید تا با استرس مقابله کنند. تا جایی که ممکن است برنامه‌های روزانه و معمول را، بالاخص قبل از خوابیدن کودکان، اجراء کنید یا به آنها کمک کنید که در محیط تازه برنامه‌های روزانه جدیدی برای خود ایجاد کنند.
اگر درباره یک همهگیری در منطقه خودتان توضیح می‌دهید، به کودکانتان یادآوری کنید که ابتلای آنها به بیماری نامحتمل است، اغلب افرادی که به ویروس مبتلا می‌شوند، دچار بیماری شدید نخواهند شد و اینکه بزرگسالان بسیاری در تلاش هستند تا خانواده شما را ایمن و سالم نگه دارند.
اگر کودک شما احساس ناخوشی دارد، به او توضیح دهید که باید در خانه یا در بیمارستان بماند زیرا برای خود و دوستانشان ایمن‌تر است. به آنها اطمینان دهید که می‌دانید تبعیت از قوانین برخی اوقات سخت (شاید ترسناک و حتی کسل‌کننده) باشد اما کمک خواهد کرد که همه سالم بمانند.
۵. بررسی کنید که آیا کودکانتان در معرض انگ هستند یا اینکه خود به کسی انگ می‌زنند
بیماری کرونا توأم با گزارش‌های متعددی درباره تبعیض نژادی در اطراف جهان است، بنابراین باید مطمئن شوید که کودکانتان نه زورگویی را تجربه و نه آن را اعمال می‌کنند. توضیح دهید که ویروس کرونا هیچ ارتباطی با ظاهر افراد، مکانی که از آن می‌آیند یا زبانی که سخن می‌گویند، ندارد. اگر به آنها برچسب زده شده یا در مدرسه مورد زورگویی واقع شده‌اند، باید بتوانند به راحتی این مسأله را با فرد بالغ مورد اعتمادشان مطرح کنند.
به کودکانتان یادآوری کنید که در مدرسه همه باید ایمن باشند. زورگویی همیشه کاری اشتباه است و ما باید سهم خودمان را در اشاعه مهربانی و حمایت از یکدیگر انجام دهیم.
۶. درباره افرادی که کمک می‌کنند صحبت کنید
مهم است که کودکان بدانند مردم با مهربانی و سخاوتمندی به همدیگر کمک می‌کنند.
داستان‌های کارکنان سلامت، دانشمندان و افراد جوان که در تلاش برای توقف همهگیری و ایمن نگه داشتن جامعه هستند، را بازگو کنید. دانستن این نکته که افراد دلسوز و مهربان دست به کار شده‌اند، حس اطمینان خاطر بسیاری می‌دهد.
۷. مواظب خودتان باشید
اگر خودتان را هم با وضعیت تطبیق دهید، می‌توانید به کودکانتان بهتر کمک کنید. کودکان از واکنش شما به اخبار الگوبرداری خواهند کرد، بنابراین دانستن اینکه شما نیز خونسرد بوده و کنترل وضعیت را در اختیار دارید، به آنها کمک خواهد کرد.
۸. گفتگو را با حمایت و توجه پایان دهید
دانستن اینکه کودکان را در وضعیت اضطراب رها نمی‌کنیم مهم است. زمانی که گفتگو را پایان می‌دهید، سعی کنید تا با بررسی زبان بدن و نیز ملاحظه اینکه آیا از لحن صدای همیشگی خود استفاده می‌کنند و نیز بررسی تنفس آنها، سطح نگرانی آنها را تشخیص دهید.
به کودکانتان یادآوری کنید که می‌توانند سایر گفتگوهای سخت را نیز هر زمان که بخواهند با شما انجام دهند!
قسمت چهاردهم: بدن و ذهن خود را سالم و قوی نگه دارید
ایجاد فضای آرام و هماهنگ در خانواده، از آنجا شروع می شود که همه احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند. هنگام شیوع ویروس کرونا، مردم احساسات منفی چون غم، اضطراب، ترس و حتی افسردگی تجربه می‌کنند. کمک به خود و خانواده‌تان برای داشتن نگرش مثبت در عبور از این دوران سخت بسیار مهم است. در این مقاله به شش روش برای قوی نگه‌داشتن بدن و ذهن اشاره می‌کنیم.
۱.احساسات خود را بشناسید و بپذیرید
وقتی به مدت طولانی در منزل می مانید، احساس ناراحتی یا اضطراب طبیعی خواهد بود. اولین گام شناسایی و بعد پذیرش این احساسات است. پذیرش به این معناست که شما با خود و با احساسات خود صادق هستید. سعی در سرکوب این احساسات یا تغییردادن آنها نکنید. با پذیرش احساسات خود، شما می‌توانید آنها را مدیریت کنید.
۲.سبک زنگی سالم داشته باشید
رژیم غذایی مناسبی شامل موادغذایی متنوع و مغذی داشته باشید. فعالیت‌های روزانه مرتب و برنامه خواب ثابت و منظم داشته باشید. کسانی که به مدت طولانی در خانه می‌مانند، ممکن است روال نرمال زندگی‌شان به‌راحتی به هم بریزد. برخی افراد تا دیرهنگام بیدار می‌مانند و درنتیجه نمی‌توانند روز بعد به‌موقع بیدار شوند. بعضی‌ها ممکن است حتی دچار اختلالات خواب شوند. و همانطور که می‌دانید نخوابیدن یا کم‌خوابی ما را دچار اضطراب، بدبینی و افسردگی می‌کند.خواب برای سلامتی فردی شما بسیار مهم است. خوابیدن به سیستم ایمنی کمک می‌کند. و خواب خوب، به‌خصوص خواب عمیق، از اضطراب می‌کاهد. بنابراین به خاطر داشته باشید که در این مدت برنامه منظمی داشته باشید.
۳.تمرین مراقبه (مدیتیشن) و ذهن‌آگاهی کنید
هر روز ده دقیقه تمرین مراقبه و ذهن‌آگاهی کنید. مطالعات نشان داده که مراقبه و ذهن‌آگاهی می تواند استرس را تسکین دهد، از اضطراب و ترس بکاهد و دیدگاه مثبت‌تری نسبت به زندگی در شما ایجاد کند. در مکان آرامی در بنشینید یا دراز بکشید. چشمان خود را ببندید و سعی کنید که بدنتان را رها کنید. بر تنفس خود تمرکز کنید، دم، بازدم، دم، بازدم … اگر حواستان پرت می شود، جای هیچ نگرانی نیست. دوباره سعی کنید و به آرامی بر تنفس خود تمرکز کنید. همزمان گوش دادن به آهنگهای ملایم مخصوص مراقبه یا استفاده از صدای معلم‌های باتجربه که گام به گام به شما آموزش مراقبه می‌دهند نیز می‌تواند مفید باشد.
۴.به طور منظم ورزش کنید
فعالیت جسمانی روشی مناسب برای تسکین استرس و کاهش اضطراب است. حتی کمی تحرک و ورزش هم می‌تواند حال و هوای شما را سریع بهتر کند. و این برای همه سنین جواب می‌دهد. در چنین روزهایی، شاید نتوانید خارج از منزل ورزش کنید، ولی هنوز هم می‌توانید در خانه فعالیت بدنی داشته باشید. اگر بلد نیستید به تنهایی ورزش کنید، می‌توانید اپلیکشن های تناسب اندام و ورزش دانلود کنید.
۵.از بمباران شدن با اطلاعات جلوگیری کنید
قرار‌گرفتن بیش از حد در معرض اطلاعات می‌تواند منجر به اضطراب و ترس شود. از زمانی که شیوع ویروس کرونا برای اولین بار گزارش شد، تقریباً تمامی کانال‌های ارتباطی و رسانه‌های اجتماعی، از جمله واتس‌اپ، تلگرام و اینستاگرام با حجم زیادی از مطالب و اطلاعات درباره این اپیدمی اشباع شده‌است. در این گونه مواقع، زمانی را که در اینترنت می‌گذارنید محدود کنید. برای پرهیز از بمباران شدن با اطلاعات، از صفحه مانیتورتان و از اینترنت دور شوید.
۶.با همدیگر صحبت کنید
انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستند. اگر نتوانیم نیاز به معاشرت را تأمین کنیم، دچار احساسات منفی می‌شویم. خوشبختانه تماس گرفتن با دوستان و اقوام ساده است. به دوستان خود زنگ بزنید یا در یکی از رسانه‌های اجتماعی برایشان پیام بفرستید.
اگر هیچ یک از موارد بالا به شما کمکی نکرد، حتماً از یک مشاور حرفهای کمک بخواهید.
قسمت پانزدهم: خانه خود را سالم و ایمن نگه دارید
سوال اینجاست که چگونه خانواده‌های دارای فرزند می‌توانند خانه‌های خود را در هنگام شیوع ویروس کرونا سالم و ایمن نگه‌دارند؟
در چین حتی پس از جشن بهار، بسیاری از گردهمایی‌های خانوادگی و دوستانه، سفرها و فعالیت‌های خارج از منزل لغو شده و بسیاری از مردم برای اجتناب از ابتلا به عفونت ویروسی کرونا، با خانواده‌های‌شان در منزل مانده‌اند. زندگی در فضایی محدود با اعضای خانواده به مدت طولانی و به صورت مداوم در معرض اخبار مربوط به همهگیری بیماری قرار داشتن، ممکن است منجر به کسالت، اضطراب، نگرانی و وحشت شود. همچنین می‌تواند احساساتی همچون افسردگی و ترس در ما ایجاد کند و باعث تغییرات جسمانی چون گرفتگی قفسه سینه و بی‌خوابی شود. تمامی این حالات، واکنش‌های نرمال به شرایط استرس‌زاهستند.
برای خانواده‌های دارای فرزند، گذراندن زمان بیشتر با هم فرصت خوبی برای ارتباط بیشتر والدین و فرزندان خواهد بود. برای سالم‌ماندن در هنگام شیوع ویروس کرونا، اعضای خانواده باید با کمک به یکدیگر و ایجاد احساس امنیت، مثبت‌اندیشی و حفظ ذهنیت سالم، منبع اصلی حمایت برای هم باشند. همانطور که در فارسی می‌گوییم «عدو شود سبب خیر»، با ۵ راهکار زیر خانواده‌ها می‌توانند همهگیری ویروس کرونا را تبدیل به فرصتی برای نزدیک‌تر شدن به هم و ایجاد رابطه عاطفی عمیق‌تر کنند.
۱.برای نزدیک‌ترکردن اعضای خانواده به هم، فعالیت‌های روزانه‌ای برنامه‌ریزی کنید که همه با هم مشارکت داشته باشند.
هر روز یک یا چند فعالیت خانوادگی برنامه‌ریزی کنید که همه افراد خانواده مجبور به شرکت در آن باشند.
البته فرصت کافی برای فعالیت‌های فردی هم در نظر بگیرید.
حفظ یک فضای خانوادگی آرام و دلنشین برای ایجاد احساس امنیت در اعضای خانواده از اهمیت اساسی برخوردار است.
استرس طولانی‌مدت ناخودآگاه باعث می‌شود افراد احساس ناراحتی و اضطراب کرده و حتی ممکن است مشکلات عاطفی جدی‌تری را به وجود آورد.
این نکته خیلی مهم است که اعضای خانواده یکدیگر را حمایت کنند و ارتباط مستمر بین افراد یکی از راه‌های کاهش استرس در هنگام شیوع بیماری است.
۲.در ارتباط با کودکان، نظرات خود را به زبان ساده برایشان توضیح دهید.
روش‌های مختلفی برای کمک به کودکان در سنین مختلف برای درک همهگیری وجود دارد. بیشتر کودکان درمورد شیوع بیماری کرونا شنیده‌اند و برای درک بهتر موقعیت به سخنان والدینشان متکی هستند. از آنجایی که که زندگی عادیشان به دلیل بیماری همه‌گیر مختل شده یا دچار تغییر شده، به کمک خانواده نیاز دارند تا بتوانند واکنش صحیح به موضوع داشته باشند.
والدین می‌توانند با بازی کردن، داستان خواندن یا نقش بازی کردن؛ مثلاً بازی در نقش معلم و … و یا روش‌های خلاقانه دیگر برای بچه‌های کوچکتر به آنها کمک کنند تا معنای همهگیری را متوجه شوند. به عنوان مثال می‌توانند همراه کودک‌شان یک ویروس را نقاشی کنند، یا برایشان یک داستان مصور در مورد کسی که با ویروس می‌جنگد بخوانند. والدین می‌توانند در حین بازی به کودکان کمک کنند که بفهمند چطور ماندن در منزل می‌تواند راهی قدرتمند برای شکست ویروس باشد.
البته والدین می‌توانند تصمیم بگیرند که با اطلاعات صریح‌تری راجع به بیماری با فرزندان بزرگتر خود صحبت کنند. از گفتن جملاتی مثل «این موضوع مربوط به بزرگترها است و تو نمی‌فهمی» خودداری کنید. سعی کنید که به سوالات فرزند خود درست پاسخ دهید و در مورد وضعیت واقعی و راهکارهای احتمالی صریح و صادق باشید.
۳.با فرزندتان بازی کنید
این نکته مهم است که والدین به کودکان کمک کنند تا نگرشی خوش‌بینانه همراه با اعتماد به نفس در خود ایجاد کنند تا بتوانند بر چالش‌های فعلی و مشکلاتی که در آینده با آنها روبرو خواهند شد غلبه کنند و این امر مهم را می‌توان از طریق بازی‌کردن به‌دست آورد.
بازی‌های کودکان و والدین می‌تواند روشی موثر برای تقویت پیوند عاطفی بین آنها، تسکین استرس و ایجاد مقاومت و انعطاف‌پذیری در کودکان باشد. والدین نباید بگذارند کودکان به تنهایی بازی کنند، بلکه باید در فعالیت‌های آنها شرکت کنند. به عنوان مثال، والدین می‌توانند در فعالیت‌های ورزشی، قصه‌سرائی و طرح سوال-جواب به کودکان خود بپیوندند تا استرس و اضطراب آنها را کاهش دهند. بازی‌کردن همچنین می‌تواند به توانایی‌های کودک در تنظیم احساساتش کمک کند.
والدین می‌توانند به کودکان خود کمک کنند تا با کشیدن نقاشی، اجرای تئاتر یا پانتومیم بازی‌کردن، هنر و کاردستی؛ احساس خود را بشناسند.
۴.پدران محترم، بیشتر با فرزند خود وقت بگذرانید
پدرها نقش اساسی در تربیت فرزندان دارند و بایستی در هنگام شیوع بیماری همه‌گیر نیز بیشتر نقش‌آفرینی کنند. مطالعات نشان می‌دهد کودکانی که پدرانشان بیشتر در تربیت و پرورش آنها درگیر بوده‌اند، سازگاری اجتماعی و سلامت روانی بهتری در زندگی نشان می‌دهند. طی این دوران، وظایف روزمره از قبیل آماده کردن غذا، شست‌وشو و استریلیزه کردن بیشتر و خسته‌کننده‌تر از روزهای کاری عادی باشد. پدرها باید برای انجام برخی کارهای روزمره خانه پیش‌قدم شوند و یادشان باشد که با فرزندان خود بازی کنند. کودکان از فضای خانوادگی شاد لذت خواهند برد و با مشاهده ارتباط خوب بین افراد خانواده خود و این که همه به یکدیگر کمک می‌کنند احساس قدرت خواهند کرد.
۵.به مشارکت فرزند خود بها دهید.
در این زمان سخت، والدین باید بهای بیشتری به فرزندان خود بدهند. فرزند خود را تشویق کنید تا جایی که می‌تواند در کارهای منزل مشارکت کند و آنها را در بحث‌ها و تصمیمات خانوادگی درگیر کنید. کودکان می‌توانند درمورد کارهای روزمره و قوانین منزل با سایر اعضای خانواده صحبت کنند، فعالیت‌های مربوط به خودشان را برنامه‌ریزی کنند، و زمانی که در منزل هستند را مدیریت کنند. به این ترتیب، فرزندان شما احساس کنترل خواهند داشت، که به آنها کمک خواهد کرد تا به احساس عدم اطمینان غلبه کنند. همچنین فرصتی برای آنها خواهد بود تا مدیریت زمان را یاد گرفته و مهارت‌های برنامه‌ریزی‌شان را بهتر کنند.
با این ۵ راهکار، شما می‌توانید بحران را برای خود و خانواده‌تان تبدیل به فرصت کنید.
قسمت شانزدهم: ویروس کرونا، شایعات و واقعیاتی که باید بدانیم
با همه‌گیر شدن ویروس کرونا مطالب بسیاری در فضای مجازی درباره این بیماری منتشر شده‌اند، مقاله حاضر واقعیات مرتبط با شیوع، پیشگیری، مقابله و درمان این بیماری را بازگو می‌کند.
ویروس کرونای جدید می‌تواند در مناطقی که اقلیم گرم و مرطوب دارند منتقل شود.
بر اساس مدارک، ویروس کرونای جدید می‌تواند در تمام مناطق، شامل مناطق با هوای گرم و مرطوب، منتقل شود. در صورتی که در منطقه دچار ویروس کرونای جدید زندگی می‌کنید و یا قصد سفر به چنین منطقه‌ای را دارید، تمهیدات حفاظتی را صرفنظر از وضعیت اقلیمی رعایت کنید.
هوای سرد و برف نمی‌تواند ویروس کرونای جدید را نابود کند.
هیچ مدرکی وجود ندارد که باور کنیم هوای سرد می‌تواند ویروس کرونای جدید یا هر بیماری دیگری را نابود کند. دمای عادی بدن انسان، صرفنظر از دما یا هوای بیرون، در حدود ۳۶.۵ تا ۳۷ درجه سانتیگراد است. کارآمدترین روش برای محافظت از خود در برابر ویروس کرونای جدید ضدعفونی کردن مداوم دستها با مواد دارای الکل یا شستشوی آنها با آب و صابون است.
حمام آب داغ از بیماری ویروس کرونای جدید جلوگیری نمی‌کند.
حمام آب داغ از ابتلای شما به بیماری کرونا جلوگیری نخواهد کرد. دمای نرمال بدن شما، صرفنظر از دمای حمام، ۳۶/۵ تا ۳۷ درجه سانتیگراد است. در حقیقت، حمام با آب بسیار داغ می‌تواند مضر بوده و پوست شما را بسوزاند. بهترین راه برای محافظت از خود در برابر بیماری کرونا رعایت مداوم بهداشت دستها است. با این کار ویروسی که ممکن است بر روی دست‌هایتان باشد نابود شده و از عفونتی که پس از تماس دستها با چشم، دهان یا بینی بوجود می‌آید، جلوگیری می‌شود.
ویروس کرونای جدید نمی‌تواند از طریق کالاهای ساخت چین یا سایر کشورهای دچار بیماری، منتقل شود.
اگرچه ویروس کرونای جدید می‌تواند بسته به نوع سطح تا چندین ساعت روی سطوح باقی بماند، اما بسیار نامحتمل است که ویروس بتواند پس از جابجایی، مسافرت و نیز قرار گرفتن در معرض انواع شرایط و دما، به حیات ادامه دهد. اگر فکر می‌کنید که ممکن است سطحی آلوده باشد، از مواد ضدعفونی کننده برای تمیز کردن آن استفاده کنید. پس از تماس با سطح، دستان خود را با مایع ضدعفونی کننده الکل‌دار تمیز کرده یا با آب و صابون بشویید.
ویروس کرونای جدید نمی‌تواند از طریق گزیدگی پشه‌ها منتقل شود.
تاکنون هیچ اطلاعات یا مدرکی دال بر انتقال ویروس کرونای جدید از طریق گزیدگی پشه‌ها گزارش نشده است. ویروس کرونای جدید یک ویروس تنفسی است که عمدتا از طریق قطرات عطسه یا سرفه فرد مبتلا، یا قطرات بزاق یا ترشحات بینی، پخش می‌شود. برای مراقبت از خود، دستتان را با مایع ضدعفونی کننده الکل‌دار تمیز کرده یا با آب و صابون بشویید. همچنین از تماس نزدیک با هر فردی که علائم عطسه یا سرفه دارد پرهیز کنید.
آیا خشک‌کننده برقی دست در نابودی ویروس کرونا مؤثر است؟
خیر. خشک‌کننده دست در نابودی ویروس کرونای جدید مؤثر نیست. برای مراقبت از خود، دستتان را با مایع ضدعفونی کننده الکل‌دار تمیز کرده یا با آب و صابون بشویید. پس از پاک شدن دستها، باید آنها را با استفاده از حوله کاغذی یا خشک‌کننده هوای گرم، خشک کنید.
آیا لامپ ماوراء بنفش ویروس کرونای جدید را نابود می‌کند؟
لامپ‌های ماوراءبنفش نباید برای ضدعفونی کردن دستها یا دیگر قسمت‌های پوست مورد استفاده قرار گیرند زیرا تشعشع ماوراءبنفش می‌تواند به تحریک و سوزش پوست بینجامد.
اسکنرهای حرارتی در تشخیص افراد مبتلا به ویروس کرونای جدید چقدر کارآمد است؟
اسکنرهای حرارتی در تشخیص افرادی که به دلیل ابتلا به ویروس کرونای جدید تب دارند (یعنی دمای بدن‌شان از حد نرمال بیشتر شده) کارآمد است اما این دستگاه‌ها نمی‌توانند افرادی را که آلوده هستند اما هنوز تب ندارند شناسایی کند. زیرا در حدود ۲ تا ۱۰ روز طول می‌کشد که افراد مبتلا علائم بیماری و تب نشان دهند.
آیا اسپری کردن الکل یا کلر بر روی بدنتان ویروس کرونا را از بین میبرد؟
خیر. اسپری کردن الکل یا کلر بر روی بدنتان ویروس‌هایی را که قبلا به بدنتان وارد شده نابود نخواهد کرد. اسپری کردن چنین موادی می‌تواند به لباس‌ها یا غشاء مخاطی (برای مثال در چشم‌ها یا دهان) آسیب برساند. آگاه باشید که هم الکل و هم کلر می‌تواند برای ضدعفونی کردن سطوح مفید باشد، اما باید مطابق دستورالعمل‌های مناسب استفاده شوند. با همه‌گیر شدن ویروس کرونا شایعات بسیاری در فضای مجازی درباره این بیماری منتشر شده‌اند، این مطلب واقعیات مرتبط با اطلاعات نادرست را بازگو می‌کند.
آیا حیوانات خانگی می‌توانند ویروس کرونای جدید را منتشر کنند؟
در حال حاضر، شواهدی مبنی بر این که حیوانات خانگی مثل سگها یا گربه‌ها آلوده به ویروس کرونای جدید باشند، وجود ندارد. با اینحال، همیشه احتیاط شرط عقل است و شستشوی دستها با آب و صابون پس از تماس با حیوانات خانگی ایده خوبی است. با این کار خود را دربرابر باکتری‌های شایعی مثل ای‌کولای و سالمونلا که بین انسان و حیوان مشترک هستند مصون می‌دارید.
آیا واکسن سینه‌پهلو (ذات‌الریه) می‌تواند از شما درمقابل ویروس کرونای جدید محافظت کند؟
خیر. واکسن سینه‌پهلو، واکسن پنوموکوک و واکسن هموفیلوس آنفولانزای نوع ب نمی‌توانند از کرونا ویروس جدید پیشگیری کنند. این ویروس خیلی جدید و متفاوت است و واکسن مربوط به خودش را می‌خواهد. محققان درحال تهیه واکسنی برای مقابله با ویروس کرونا هستند و سازمان بهداشت جهانی از این تلاشها حمایت می‌کند. گرچه واکسن های فوق‌الذکر برای مقابله با ویروس کرونا موثر نیستند، ولی به‌طورکلی واکسیناسیون برای پیشگیری از بیماریهای تنفسی و تضمین سلامت شما بسیار توصیه می‌شود.
آیا شستشوی مداوم بینی با محلول نمک می‌تواند از ابتلا به ویروس کرونای جدید جلوگیری کند؟
خیر. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد شستشوی مداوم بینی با محلول نمک از ابتلای افراد به ویروس کرونای جدید جلوگیری کرده است. برخی مشاهدات محدود وجود دارند که نشان می‌دهند شستشوی مداوم با محلول نمک می‌تواند به بهبود سریع‌تر سرماخوردگی معمولی کمک کند. اما شست‌وشوی مداوم بینی علائم پیشگیری از عفونت‌های تنفسی را نشان نداده است.
آیا مصرف سیر می‌تواند از ابتلا به ویروس کرونای جدید پیشگیری کند؟
سیر یک ماده غذایی سالم است که می‌تواند محتوی مقداری مواد ضدمیکروب باشد. اما هیچ مدرکی در وضعیت همهگیری فعلی وجود ندارد که نشان دهد خوردن سیر از افراد در برابر ویروس کرونای جدید محافظت می‌کند.
آیا ویروس کرونای جدید تنها بر افراد مسن تأثیر می‌گذارد، یا افراد جوان‌تر نیز آسیب‌پذیر هستند؟
افراد در همه رده‌های سنی ممکن است از ویروس کرونای جدید متأثر شوند. ظاهرا افراد مسن‌تر و افرادی که دارای بیماری قبلی هستند (به مانند آسم، دیابت، بیماریهای قلبی) ممکن است در صورت ابتلا به ویروس دچار بیماری شدید گردند. سازمان جهانی بهداشت به تمام افراد در همه رده‌های سنی توصیه می‌کند که با اتخاذ اقداماتی از خود در برابر ویروس محافظت کنند، برای مثال از طریق رعایت بهداشت دستها و نیز بهداشت تنفسی.
آیا آنتی بیوتیک‌ها در پیشگیری و درمان ویروس کرونای جدید موثرند؟
خیر، آنتی‌بیوتیک‌ها درمقابل ویروس‌ها موثر نیستند، و فقط برای مبارزه با باکتری‌ها عمل می‌کنند. کرونای جدید از نوع ویروسی است و بنابراین نباید از آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان وسیله پیشگیری یا درمان آن استفاده شود. با این حال، اگر شما به دلیل ویروس کرونا در بیمارستان بستری شوید، ممکن است به دلیل احتمال عفونت مشترک باکتریایی آنتی‌بیوتیک هم برایتان تجویز شود.
آیا داروی خاصی برای پیشگیری و یا درمان ویروس کرونای جدید وجود دارد؟
تا به امروز، هیچ دارویی برای پیشگیری و یا درمان ویروس کرونای جدید توصیه نشده است. با این حال، افرادی که به این ویروس مبتلا شده‌اند باید از مراقبت‌های مناسب برخوردار شوند تا بهبود یافته و علائم بیماری درمان شود، و افرادی که دچار بیماری شدید شده‌اند باید مراقبت‌های حمایتی بهینه دریافت کنند. تحقیقات درباره برخی درمان‌های خاص ادامه دارد و از طریق آزمون‌های بالینی مورد آزمایش قرار خواهند گرفت. سازمان جهانی بهداشت برای تسریع تحقیق و توسعه در این حوزه با طیف متنوعی از شرکای همکاری می‌کند.
گردآوری شده به همت محمد حسین باقرزاده جلیلوند تبار
