نقد و بررسی علمی ویروسی به نام کرونا که عالم و آدم را اسیر خودش کرده!

تب و لرز، سرفه، گلو درد، سرگیجه، ضعف بدن و استخوان درد از علائم معمولی و رایج خیلی از بیماری‌ها هستند که معمولا توسط سیستم ایمنی بدن به مرور این علائم کاهش پیدا می‌کنند و ما دوباره سر حال می‌شویم، اما در بیماری جدیدی که به تازگی نام رسمی COVID-19 را به خودش اختصاص داد، این علائم معمولی به مرور تبدیل به آب آوردن ریه، از کار افتادن کلیه‌ها و حتی منجر به مرگ عده زیادی شده‌است.

بررسی علمی اتفاقاتی که برای بدن بعد از ورود یک ویروس خصوصا ویروس کرونا می‌افتد

در این مقاله، ما می‌خواهیم به جای ترسناک جلوه دادن یا بازنشر آمار شد و تعداد کشته‎‌های این بیماری، می‌خواهیم تا از نظر علمی اتفاقاتی که بعد از ورود یک ویروس به بدن می‌افتد به ویژه در رابطه با ویروس کرونا را مورد بررسی قرار دهیم.

کرونا جزو خانواده‌ای از ویروس‌ها به نام کرونا ویروس‌هاست و یکی از ویروس‌هایی است که در ابتدا در پستانداران و پرندگان وجود داشت اما طی اتفاقات نامعلومی که هنوز ابهاماتی در مورد آن وجود دارد تبدیل به بیماری مشترک بین انسان و دام شد. راه ورود این ویروس از طریق تماس با انسان مبتلا یا حیوان آلوده است و روش‌هایی مانند لمس ترشحات عطسه یا سرفه، دست دادن یا دست زدن به بینی و دهان بعد از لمس مکانی که قبلا توسط فرد مبتلا لمس شده از روش‌های ابتلا کننده افراد به این ویروس هستند. بعد از این مرحله است که ویروس با ورود به بدن کار خودش را شروع می‌کند.

ویروس کرونا که اندازه خیلی خیلی کوچکتری نسبت به سلول‌های بدن دارد دارای بعضی از عناصر ژنتیکی برای جا‌به‌جایی اطلاعات است!

ویروس‌ها و مخصوصا ویروس کرونا که اندازه خیلی خیلی کوچکتری نسبت به سلول‌های بدن دارند دارای بعضی از عناصر ژنتیکی برای جا‌به‌جایی اطلاعات مانند DNA یا RNA هستند. در مورد ویروس کرونا که این عنصر برایش از نوع RNA است، تمام اطلاعات لازم برای تکثیر ویروس در این قسمت وجود دارد. این اطلاعات ژنتیکی در یک غشای محافظ به نام کپسید محافظت می‌شود و این کپسید درون پوششی واقع شده که دارای شاخک یا تاج‌های ریزی هستند که نقش مهمی را در ورود ویروس به سلول‌ها ایفا می‌کنند.

بعد از رسیدن ویروس به سلول‌های مناسب از گونه مناسب، تاج‌های ویروس درست مثل یک کلید عمل کرده و به سلول وارد می‌شوند. کنترل سلول‌ها که توسط DNA انجام می‌شود از عاملی به نام ریبوزوم برای تولید پروتئین استفاده می‌کند اما با ورود ویروس به سلول، کنترل آن از اختیار سلول خارج می‌شود و ویروس با استفاده از RNA خودش، ریبوزوم را مجبور به تولید پروتئین لازم برای تکثیر خودش به جای عملکرد مناسب سلول‌ها می‌کند. در نتیجه سلول تبدیل به ماشین تولید میلیون‌ها ویروس شده و بعد از خروج ویروس‌ها، سلول از بین می‌رود. در پی بروز این اتفاق و نفوذ ویروس به یک سلول به تبع آن، هزاران سلول مورد هجوم قرار می‌گیرند.

پس کی نوبت سیستم ایمنی بدن انسان می‌رسد؟

حالا نوبت به سیستم ایمنی بدن انسان می‌رسد که با وجود عقب بودن از عوامل خارجی که در حافظه ایمنی آن وجود نداشتند و سابقه مواجه شدن با یک ویروس یا چنین ویروس را نداشته، دستور به تولید ماده‌ای به نام آنتی‌بادی را می‌دهد. در این مرحله آنزیم‌های موجود در هسته سلول، قسمت‌های لازم از DNA را که حاوی کدهای ضروری برای تولید سیستم دفاعی هستند را پیدا می‌کند و یک کپی به نام RNA پیامزسان (MRNA) را برداشته و به ریبوزوم ارسال می‌کند. ریبوزوم این اطلاعات را دریافت می‌کند و پروتئین‌های مربوط به مبارزه با عامل خارجی را تولید می‌کند. با وجود بیش از ده میلیون ریبوزوم در هر سلول، این نبرد با ویروس‌ها منجر به گرم شدن بدن برای ناامن کردن و سخت‌تر کردن وضعیت برای ویروس‌ها، آبریزش بینی، و اخلاط برای خروج سلول‌ها و گلبول‌های مرده و ضعف استخوان برای تولید گلبول‌های سفید توسط استخوان می‌شود.

در یک  فرد سالم با سیستم ایمنی مناسب، بعد از گذشت مدتی عوامل خارجی از بدن خارج می‌شوند اما در شرایط پیچیده و حاد، سلول‌های ایمنی‌ای که مسئول فعال کردن بعضی از واکنش‌های شیمیایی هم هستند، ممکن است باعث آب آوردن ریه شده و ترکیب این مایعات با سلول‌های مرده باعث اختلال در انتقال اکسیژن به شریان خون و در نهایت احساس تنگی نفس یا حتی خفگی شود. همین طور با تمرکز کامل بدن برای پاکسازی ویروس، بعضی از ارگانسیم‌های موجود در بدن مثل باکتریا که پیش از این قدرت رشد نداشتند از فرصت استفاده کنند که این خود ممکن است باعث از کار افتادگی اندلم‌های حیاتی بدن مثل کلیه‌ها و حتی منجر به مرگ شود.

آمار و ارقام بیماران و مبتلایان چگونه است؟

در زمان انتشار این مقاله ۱۰۳۵۴۵ نفر بیمار مبتلا به کرونا تایید شده‌اند که حدود ۳۵۱۵ نفر از آنها که عموما افراد سالخورده با مشکلات تنفسی و سیستم ایمنی ضعیف‌تر بودند، جان خود را از دست داده‌اند ۵۸۲۰۰ نفر هم بهبود پیدا کرده‌اند.

در حال حاضر شستن منظم دست‌ها، استفاده از ماسک‌های مناسب و فیلتردار در هنگام حضور در اماکن پرجمعیت و استفاده از دستمال هنگام سرفه یا عطسه و دور انداختن صحیح آن و همین طور مقابله با شایعات، اخبار دروغ و خودداری از رفتراهای نژاد پرستانه بهترین روش‌های پیشگیری از این بیماری و کمک به وضعیت کنونی است تا محققان و دانشمندان دارو یا واکسن خاص این بیماری را تولید کنند.