آیا فاجعه زیست محیطی میانکاله این بار در بندر ترکمن در شرف تکرار است؟

طی یک ماه اخیر بود که شاهد انتشار خبری مبنی بر مرگ ۱۵ هزار پرنده مهاجر در تالاب میانکاله بودیم. در همین اثنا، داستان توقف مرگ پرندگان میانکاله با خبر کشف ۸۰۰ لاشه دیگر در بندر ترکمن همراه شده‌است.

ابتدای امر رقم اولیه، ۲۴۸ عدد لاشه عنوان شده‌بود اما حال این رقم به ۸۰۰ بال در بندر ترکمن رسیده‌است.
این روند یعنی فاجعه زیست محیطی تلخ میانکاله در شرف تکرار این بار در بندر ترکمن است!
علت فاجعه زیست محیطی میانکاله و دلیل مرگ پرندگان، سم بوتولیسم ناشی از ریشه گیاهان فاسد در آب راکد تالاب عنوان شد اما اسماعیل کهرم، پرنده شناس و مشاور سابق سازمان محیط زیست، به دفعات این ادعا را غیر علمی خواند.

اسماعیل کهرمی سابق بر این طی مصاحبه‌ای گفته‌بود:

گفته شده نمونه‌هایی برای آزمایش به خارج از کشور برای مطالعه سم فرستاده شده‌است.
اولا چگونه است که بعد از گذشت این همه سال چگونه است که ما هنوز توان تشخیص سم در لابراتوارها و آزمایشگاه‌های خودمان را نداریم؟
دوم اینکه شما خواهید دید که هیچ وقت نتیجه این مطالعات و تحقیقات ایران نخواهد آمد ضمن اینکه رئیس دامپزشکی کشور نیز نتیجه را هیچ گاه منتشر نخواهد کرد.
از طرفی اگر نهادی مانند سازمان دامپزشکی مطمئن نیست که عامل این فاجعه بوتولیسم است، چرا پس دلیل را بوتولیسم عنوان می‌کند؟
اگر مطمئن هستند پس چرا نمونه‌ها را برای آزمایش به خارج از کشور می‌فرستند؟
از نظر من همه این صحبت‌هایشان دروغ و لاپوشانی است!

این فعال محیط زیستی مرگ پرندگان بندر ترکمن را نیز نتیجه سمپاشی در میانکاله دانست!

اسماعیل کهرم در ادامه مصاحبه‌اش درباره بندر ترکمن هم گفت:

بندر ترکمن با تالاب میانکاله فاصله چندانی ندارد.
پس دور از انتظار نیست که این آب‌های مسموم به کمک باد و امواج از میانکاله به بندر ترکمن منتقل شده‌باشند و چون چنگر بیشترین پرنده‌های آبزی را دارد در نتیجه تلفات آنها بیشتر بوده‌است.

تلفات بندر ترکمن اتفاقی است که سمپاشی در میانکاله را تایید می‌کند!
کمیته مشورتی تلفات پرندگان تالاب میانکاله نیز سم بوتولیسم را به عنوان علت این مرگ و میر رد کرده‌است.
به گفته آنان گزارش سازمان دامپزشکی کشور درباره اینکه بوتولیسم علت فاجعه میانکاله عنوان شده، دقیق و شفاف نبوده‌ و شواهد کاملی از این ادعا ارائه نشده‌است.
اکنون نیز لاشه‌های پرندگان پس از نمونه برداری به صورت بهداشتی در حال دفن شدن هستند.
با این اوصاف مرگ در کمین پهنه عظیمی از زیست بوم طبیعی شمال کشور است و عدم محافظت در مقابل ذی نفعان این کشتار و سپس لاپوشانی علت واقعی فاجعه، مزید بر علت شده‌است.

بیشتر بخوانید: فعال نوجوان محیط زیست اوگاندایی به دنبال نجات زمین