تا ۲۵ سال آینده با چین | کم‌کم سند همکاری با چین هویدا می‌شود!

سند همکاری ۲۵ ساله با ایران و چین با وجود اینکه هنوز نهایی نشده اما حواشی و جنجال‌های زیادی به دنبال داشته است.

در همین رابطه محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان گفته:

در اسفند ماه چینی‌ها پیش‌نویس خودشان را بر مبنای پیش‌نویس ما ارائه کردند. در حال حاضر هم در حال بررسی کردن این دو پیش‌نویس هستیم تا به یک توافق برسیم.

جدای از شایعاتی که پیرامون این سند همکاری قرار دارد، برخی از مقامات کشوری تاکنون ولو ناخواسته بخش‌های از آن را پرده برداری کرده‌اند. مثلا بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت گفته:

موضوع قرارداد با چین در حوزه نفتی، محدود به همکاری در توسعه میادین نفت و گاز، پالایش و پتروشیمی است. بنده همین جا این مطلب را اعلام می‌کنم که با هر دولت دیگری به جز اسرائیل غاصب هم حاضر هستیم از این دست موافقت‌نامه‌ها امضا کنیم.

به گفته زنگنه، نه چینی‌ها از ما امتیازی خواسته‌اند و نه ما امتیازی می‌دهیم.

مدرس خیابانی، سرپرست وزارت صنعت هم در رابطه با این سند همکاری گفته:

این سند می‌تواند اهداف توسعه صنعتی کشور از جمله نوسازی در ناوگان تجاری، کشنده‌ها، موتور برقی، گیربکس اتوماتیک، تایر سنگین و کشتی‌سازی را محقق کند.

زادبوم، معاون وزیر صنعت هم درباره قرارداد ایران و چین گفته:

این سند مربوط به تامین برخی کالاها، مواد اولیه، ماشین آلات و تجهیزات است. بر اساس این سند بخشی از نیارهای کالایی چین هم از طرف ایران تامین می‌شود.

مهدی صفری که در فاصله سال‌های ۸۹ تا ۹۳ سفیر ایران در چین بود، در واکنش به سند همکاری ایران و چین می‌گوید:

چینی‌ها ۶ سال قبل، پیشنهاد همکاری ۲۵ ساله را مطرح کردند. این سند یک همکاری همه جانبه در بخش‌های مختلف از جمله انرژی، صنعت و معدن، نیروگاه، جهانگردی، سلامت، محیط زیست، مسائل امنیتی، نظامی و سیاسی است.
در این سند قرار بود تعهد بدهیم که ۲۵ سال به چین نفت بفروشیم و این کشور هم از ما نفت بخرد. به این ترتیب، ایران به جای بازاریابی، بخش زیادی از فروش نفت خود را می‎توانست به قیمت روز تضمین کند. آن طور که به یاد دارم در این سند ایران هدف توریستی چینی‌ها می‌شد و سالانه یک تا ۲ کیلیون توریست چینی به ایران می‌آمدند.
اگر این سند ۶ سال قبل امضا می‌شد تا به امروز حداقل سه تا چهار پالایشگاه داشتیم. پالایشگاه‌هایی با ظرفیت ۳۰۰ هزار بشکه که می‌توانستند ۱/۵ میلیون بشکه نفت خودمان را پالایش کنند.

با این سند دو مسیر ترانزیتی شکل می‌گرفت؛ یکی مسیر تهران-تبریز به ترکیه و دیگری مسیر چابهار-شمال-مشهد به ترکمنستان و سپس قزاقستان که در پایان هم به چین ختم می‌شد. بر مبنای این مسیر، کالاهای زیادی می‌توند ترانزیت شود، به تبعش شغل ایجاد شود و سپس اقتصاد ما را به حرکت در آورد. با امضای این سند چین برای حمل‌و‌نقل کالا از مسیر خشکی مجبور است جاده‌های ما را تجهیز کند.
توجه داشته باشید که پیش از ما کشورهای منطقه مانند عراق هم این کار را با چین انجام داده‌اند و قراردادی مشابه را منعقد کرده‌اند.

حسین ملائک هم که از سال ۷۶ تا ۸۰ سفیر ایران در چین بود در این باره گفته:

 این سند به ثبات بین‌المللی دو کشور کمک می‌کند. تا جایی که به یاد دارم سال ۷۹ تفاهم‌نامه‌ای میان ایران و چین امضا شد که با سند ۲۵ ساله فعلی تفاوت چندانی نداشته است.

 

حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین هم این سند را مفید دانسته و گفته:

اقتصاد ایران و چین مکمل همدیگر هستند. این سند همکاری به این معناست که ایران ذخایر انرژی دارد و چین هم خریدار آن است و آن چیزی که چین عرضه می‌کند، مورد نیاز ماست. تا جایی که می‌دانم در یکی از بندهای سند همکاری با چین به تاسیس شهرک خودرویی هم پرداخته شده است. تولید خودروهای برقی هم می‌تواند از محورهای برنامه ۲۵ ساله بین دو کشور باشد. این را هم باید اضافه کنم قرار ما با چین در سند ۲۵ ساله برای جزیره کیش نیست بلکه در جاسک و پایه آن در سواحل مکران است.

بیشتر بخوانید: پادشاه سعودی به دلیل التهاب کیسه صفرا راهی بیمارستان شد