
“فقط چهل سالش بود.
سرما خوردگی شدید داشت.
به بیمارستان کامکار قم مراجعه کردیم.
پزشکان تشخیص آنفولانزا دادند و توصیه کردند که بستری شود.
پس از بررسیهای صورت گرفته مشخص شد ویروس به سیستم تنفسیاش حمله کرده و باعث شده دستگاه تنفسیاش به طور کامل از کار بیفتد.
بعد از گذشت دو روز، در همان تخت بیمارستان جانش را از دست داد.”
این بخشی از روایت جان باختن یکی از اولین مبتلایان ویروس کرونا در قم بود که توسط یکی از نزدیکانش بیان شدهاست.
همین هفته گذشته بود که وزارت بهداشت از فوت دو تن از شهروندان قم به علت ابتلا به ویروس کرونا خبر داد.
همان طوری که میدانید قم شهری مذهبی است و بیشتر رفت و آمدها در این شهر از جنس مذهبی و زیارتی است.
خارجیهای این شهر کوچک هم زائران و طلبهها هستند.
در مورد منشا ویروس صحبت از کارگران چینی و حتی بازرگانی قمی که به صورت غیر مستقیم به چین سفر داشته به میان آمدهاست اما کسی واقعا به طور دقیق نمیداند ناقل ویروس کرونا در این شهر چه کسی بودهاست!
حالا توجه مخاطبان خبرببر را به ادامه روایت آنچه که تحت آن شرایط بر یکی از قربانیان و خانوادهاش گذشت، جلب مینمایم:
“بعد از جان باختنش، پزشکان بیمارستان کامکار همچنان معتقد بودند علت فوت او حاصل موج ثانویه آنفولانزا در کشور بودهاست.
به اصرار خانواده آن مرحوم از پیکر بیجانش تست کروتا گرفتند.
نتیجه آزمایش انجام شده، ابتلای او به ویروس کرونا را تایید کرد.
هیچ کس نمیداند چرا تا وقتی او زنده بود این کار را انجام ندادند!
البته حدسهایی در این مورد زده میشود.
یک دلیل آن هم میتواند کمبود کیتهای تشخیص ویروس کرونا باشد!
مشکلات این خانواده به همین جان باختن عضوی از آن خانواده ختم نشد…
بعد از فوت آن مرحوم را برای انجام خاکسپاری به زادگاهش روستایی در اطراف قم بردند.
مردم آن روستا هم از بیماری کرونا اطلاعات کافی نداشتند و فکر میکردند اگر او آنجا دفن شود سبب انتشار ویروس کرونا در روستا میشود.بیمارستان میتوانست احتمال ابتلایش به ویروس کرونا را جدی بگیرد و او را قرنطینه کند اما نه تنها این کار را نکرد بلکه خانوادهاش را نیز که مستقیما با او در ارتباط بودند را قرنطینه نکرد.
خانواده او خودشان تصمیم گرفتند که خود را در خانه قرنطینه کنند.
چند روز پیش خانواده آن مرحوم متوجه شد که خواهر جان باخته نیز تب شدیدی دارد.
به همین دلیل او شخصا به بیمارستان مراجعه کرد و با هزینه شخصی آزمایش کرونا داد.
حالا تمام اعضای خانواده چشم انتظار جواب آزمایش او هستند.
در نهایت هم کسی متوجه نشد و نمیداند که قربانی کی و کجا مبتلا شد.
آن مرحوم بسیار مذهبی بود و بیشتر رفت و آمدش در مراسمات مذهبی و حضور در مساجد خلاصه میشد…”
یک نظر