۱۰ تا از بهترین فیلم‌های آلن دلون | جذاب‌ترین مرد سینمای اروپا

آلن دلون در نزد اهالی سینما و علاقه‌مندان به هنر هفتم ممکن است به‌اندازه‌ی بسیاری از بازیگران هالیوودی محبوب و حتی مشهور نباشد، اما او در دهه‌ی ۶۰ و دهه‌ی ۷۰ میلادی یکی از بهترین بازیگران اروپا بود. کم نبوده‌اند و نیستند کسانی که شهرت آلن دلون را نه به‌سبب بازیگری بلکه به سبب ظاهر زیبای او می‌دانند، اما فکر می‌کنم این افراد در حق این بازیگر فرانسوی بی‌انصافی می‌کنند. درست است که او ظاهری زیبا داشت و در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ حتی خوش‌قیافه‌ترین بازیگر مرد اروپا بود، اما از بازیگری هم کم سررشته نداشت و فیلم‌های بدی هم بازی نکرد. در ادامه برای کسانی که تا کنون با فیلم‌های آلن دلون آشنا نشده‌اند به معرفی بهترین فیلم‌های آلن دلون خواهم پرداخت.

او بازیگری را در اواخر دهه‌ی ۵۰ میلادی آغاز کرد، اما دهه‌های ۶۰ و ۷۰ اوج کار او هم از لحاظ کمیت و هم از لحاظ کیفیت بودند. در دهه‌ی ۸۰ هم کم فعال نبود، اما در دهه‌ی ۹۰ و همچنین ۲۰ سالی که از هزاره‌ی سوم گذشته آلن دلون به‌شدت کم‌کار بوده و در فیلم‌های زیادی نقش‌آفرینی نکرده‌است؛ بنابراین جای تعجب نیست که فهرست زیر شامل فیلم‌های آلن دلون در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی باشد.

بهترین فیلم‌های آلن دلون

۱- سامورایی [۱۹۶۷]

سامورایی [Le Samouraï] به کارگردانی ژان‌پیر ملویل یکی از مشهورترین فیلم‌های موج نوی فرانسه است و از آن فیلم‌هایی است که آلن دلون توانسته نقش‌آفرینی جالب‌توجهی در آن‌ها داشته باشد. بسیاری بر این باور اند که نخستین همکاری دلون با ملویل در این فیلم منجر به بهترین نقش‌آفرینی آلن دلون شده.

دلون در این فیلم نقش یک قاتل حرفه‌ای را ایفا می‌کند، اما آن‌چنان دیالوگی ندارد و عمده‌ی نقش‌آفرینی او با حرکات بدن و البته زبان بدن انجام می‌گیرد. این فیلم شاید در شکل‌گرفتن تصویر دلون به‌مثابه‌ی یک جنتل‌من واقعی بیشترین نقش را داشته باشد و البته در این بین نمی‌توان نقش ملویل را نادیده گرفت. او بود که از موسیقی جاز در این فیلم بهره برد، او بود که کارکتر تقریباً بدون‌دیالوگ کاستولو را در این فیلم برای دلون انتخاب کرد و او بود که از عناصر مینیمالیستی و البته از فیلمبرداری ویژه و نو در این فیلم بهره برد.

این‌ها همه با نقش‌آفرینی و البته با صورت بسیار جذاب دلون دست‌دردست هم گذاشتند و کاری کردند که نقش‌آفرینی دلون در فیلم سامورایی به بهترین و ماندگارترین نقش‌آفرینی آلن دلون تبدیل شود.

۲- ظهر بنفش [۱۹۶۰]

دلون زمانی که در فیلم ظهر بنفش [Plein Soleil] نقش‌آفرینی کرد، هنوز ۳۰ساله نشده بود. او در این فیلم نقش تام ریپلی را بازی کرد، کسی که از برای خود هویت‌های مختلف ساخته بود ولی به‌یک‌باره تصمیم گرفت که این ماجرا را پایان دهد و مسئولیت و عواقب کارهایی که انجام می‌دهد را بر عهده گیرد.

رنه کلمان – کارگردان ظهر بنفش – این فیلم زیبا و شاعرانه را از روی رمانی از  Patricia Highsmith ساخت.

۳- کسوف [۱۹۶۲]

کسوف [L’ECLISSE] یکی دیگر از بهترین فیلم‌های آلن دلون در دهه‌ی ۶۰ است. این فیلم آخرین فیلم از سه‌گانه‌ی میکل‌آنجلو آنتونیونی است و رنج زندگی در دنیای پول‌پرست امروزی را نشان می‌دهد. تماشای کسوف ممکن است برای کسانی که عادت به تماشای فیلم‌های آنتونیونی ندارند مقداری دشوار باشد، اما عظمت فیلم درست جایی است که کلمات ناگفته می‌مانند و کارکترها بی‌مکان.

در این فیلم دلون نقش کسی که غرق در دنیای بورس و سرمایه است را ایفا می‌کند و در این بین زنی که توانایی برقراری ارتباط با نامزد پیشین‌اش را نداشته، با دلون وارد رابطه می‌شود و باز هم چنین اتفاقی برای او رخ می‌دهد، چراکه او از جنس زندگی پولی و مالی و مادی امروزی نیست!

۴- آقای کلاین [۱۹۷۶]

فیلم آقای کلاین [Monsieur Klein] یکی  دیگر از بهترین فیلم‌های آلن دلون است و شاید چندان پربی‌راه نباشد اگر این فیلم را آخرین فیلم خوب آلن دلون معرفی کنم.

فیلم آقای کلاین تریلری بی‌عیب‌ونقص در دهه‌ی ۷۰ است و روایت‌گر قصه‌ی کلکسیونری است که در دوران جنگ‌جهانی‌دوم با یهودی‌ای با همان نام و قیافه اشتباه گرفته می‌شود و درصدد برمی‌آید که هویت آریایی خود را اثبات کند تا بتواند از یهودی‌بودن و تبعات آن بری شود.

دلون در این فیلم دو نقش بازی می‌کند. این فیلم آقای کلاین بیش از آن که تمرکزش روی سطح ماجرا یعنی هویت دوگانه باشد، بیشتر تمرکز روی وضع اگزیستانسیال بشر در دنیا دارد. در واقع جوزف لوزی – کارگردان فیلم آقای کلاین – در این فیلم بیش از آن که پاسخ دهد، می‌پرسد.

۵- هر شماره‌ای می‌تواند برنده باشد [۱۹۶۳]

بازی دو تا از بهترین بازیگران تاریخ فرانسه – ژان گابن و آلن دلون – در فیلم هر شماره‌ای می‌تواند برنده باشد [Mélodie en sous-sol] از مواردی است که نقشی مهم در شهرت بالای این فیلم داشته‌اند. خود دلون بارها اذعان کرده که از ژان گابنِ افسانه‌ای درس‌های بازیگری بسیاری آموخته است. این دو جز این فیلم باز هم با یکدیگر در فیلم‌های دیگر همراه بوده‌اند، اما احتمالاً بهترین فیلم مشترک آن‌ها همین فیلم هر شماره‌ای می‌تواند برنده باشد است.

فیلم را Henri Verneuil کارگردانی کرده و ماجرای آن حول سرقت از یک کازینو است.

۶- استخر [۱۹۶۹]

استخر [La Piscine] یکی دیگر از بهترین فیلم‌های آلن دلون است. دلون در این فیلم با رومی اشنایدر – کسی‌که ۵ سال با او نامزد بود – هم‌بازی بوده‌است. او در یکی از مصاحبه‌های‌اش در همین چند سال اخیر اذعان داشته که توانایی تماشای فیلم استخر را ندارد. فیلم استخر برای دلون یادآور دورانی خوش از گذشته است، دورانی که بسیاری از افراد دوست‌داشتنی و محبوب‌اش در کنار او بوده‌اند و اکنون همه از جهان رفته‌اند – از جمله همین خانم رومی اشنایدر، همسر سابق‌ آلن دلون.

۷- اولین شب آرامش [۱۹۷۲]

اولین شب آرامش [La prima notte di quiete] یکی دیگر از بهترین فیلم‌های آلن دلون است. این فیلم با نام تابستان هندی نیز شناخته می‌شود و کارگردانی آن را Valerio Zurlini برعهده داشته است. Zurlini از مشهورترین کارگردانان ایتالیایی قرن بیستم بود و با چند تا از بهترین بازیگران اروپا از جمله همین آلن دلون فیلم‌هایی ساخت و توانست نام خود را در دنیای سینما ماندگار کند.

اولین شب آرامش فیلمی درباره‌ی جشن‌گرفتن و غصه و اندوه همراه با لحظات کوتاه و کوچک شادی و عشق است. دلون نقش معلمی افسرده که سودای خودکشی در سر دارد را ایفا می‌کند و انصافاً این نقش را به‌خوبی ایفا می‌کند.

۸- روکو و برادران‌اش [۱۹۶۰]

ویسکونتی نقشی مهم در مشهورشدن آلن دلون داشته است و روکو و برادران‌اش [Rocco e i suoi fratelli] یکی از فیلم‌هایی است که ویسکونتی توانسته به‌واسطه‌ی آن‌ها به برجسته‌شدن دلون در دنیای سینما کمک کند.

این فیلم از نخستین فیلم‌های دلون است، اما یکی از بهترین‌های آن‌هاست. دلون در این فیلم شخصیت اصلی یا در واقع نقش اول نیست، اما بازی بسیار خوبی ارائه می‌دهد. او یکی از پسران ۵گانه‌ی خانواده‌ای مشکل‌دار است که به شهر میلان در شمال ایتالیا سفر می‌کنند.

۹- لئوپارد [۱۹۶۳]

لئوپارد یا یوزپلنگ یکی دیگر از بهترین فیلم‌های آلن دلون با کارگردانی ویسکونتی است. پس از نقش‌آفرینی عالی دلون در فیلم روکو و برادران‌اش، ویسکونتی برای فیلمی دیگر باز هم به سراغ دلون آمد و نقشی پررنگ‌تر به او داد. ماجرای فیلم در قرن نوزدهم و حول یک خانواده‌ی اشرافی می‌گذرد، خانواده‌ای که دلون یکی از اعضای آن است.

جز آلن دلون، بازیگران مشهور دیگری که در دهه‌ی ۶۰ جزو بهترین بازیگران جهان بودند نیز در این فیلم بازی کرده‌اند از جمله برت لنکستر و کلودیا کاردیناله.

بسیاری بر این باور اند که یوزپلنگ بهترین فیلمی است که توسط ویسکونتی کارگردانی شده‌است. این فیلم در جشنواره‌ی کن سال ۱۹۶۳ توانسته جایزه‌ی بهترین فیلم را از آنِ خود کند.

۱۰- دایره‌ی قرمز [۱۹۷۰]

دایره‌ی قرمز [Le Cercle rouge] فیلمی از ژان‌پیر ملویل است، همان کسی که همکاری‌اش با دلون در سال ۱۹۶۷ موجب ساخت شاهکاری به نام سامورایی شد.

دایره‌ی قرمز یا دایره‌ی سرخ فیلمی جنایی حول سرقت است، سرقتی که یکی از پایه‌های آن در فیلم خود آلن دلون است. ملویل و دلون باری دیگر پس از این فیلم با هم در فیلم یک پلیس (که در ایران با نام دایره‌ی مرگ شناخته می‌شود) همکاری کردند.

سخن آخر

با هم مروری بر ۱۰ تا از بهترین فیلم‌های آلن دلون داشتیم. پیش‌تر بهترین فیلم‌های ال پاچینو و بهترین فیلم‌های مارلون براندو را نیز معرفی کرده‌ایم، مطالعه‌ی آن مطالب نیز خالی از فایده نیست.

منبع: papiroandmint