به گزارش وبسایت خبری بی‌بی‌سی، یک روش جدید برای انتقال اینترنت پرسرعت از طریق ارسال پرتوهای نور در هوا، داده‌ها را با موفقیت در سراسر رودخانه کنگو منتقل کرده است. این بدان معناست که شهروندان برازاویل و کینشاسا می‌توانند پهنای باند سریع‌تر و ارزانتری را دریافت کنند. پروژه تارا یکی از ایده‌های آلفابت ایکس (گوگل ایکس سابق) به اصطلاح مون‌شات است. این پروژه از زمان تعطیل شدن پروژه لون، یک پروژه پهن باند با استفاده از بالون در استراتوسفر، رشد کرد.
تیم جدید در وبلاگی اعلام کرد که آخرین آزمایش به این معنی است که شکاف ارتباطی سرسختانه بین دو شهر آفریقایی برازاویل در جمهوری کنگو و کینشاسا در جمهوری دموکراتیک کنگو پر شده است. این شهرها تنها سه مایل از هم فاصله دارند اما اتصال آنها مشکل است زیرا کابل سنتی باید در اطراف رودخانه حرکت کند و قیمت پهنای باند را پنج برابر گران‌تر می‌کند. تیم ارتباطات نوری بی‌سیم (WOC) حدود ۷۰۰ ترابایت داده را در ۲۰ روز با ۹۹.۹ درصد دسترسی ارائه می‌دهد. به گفته آنها:
در حالی که ما انتظار نداریم در آینده شاهد انتقال داده با قابلیت اطمینان کامل در همه شرایط آب و هوایی باشیم، اما مطمئن هستیم که پیوندهای تارا همچنان عملکرد مشابهی را ارائه می‌دهد و نقش کلیدی در ایجاد اتصال سریع و مقرون به صرفه به ۱۷ میلیون فردی که در این شهرها زندگی می‌کنند، را بازی می‌کند.
این آخرین آزمایش پروژه‌ای است که به مدت سه سال در حال توسعه است. آلفابت ایکس در حال همکاری با گروه Econet و Liquid Telecom است تا اینترنت پرسرعت را به کشورهای جنوب صحرای آفریقا منتقل کند و راه اندازی تجاری خود را در کنیا آغاز کرده است. این سیستم از پرتوهای بسیار باریک و نامرئی نور برای ارائه سرعت‌های بالا استفاده می‌کند، همانطور که فیبر سنتی در زمین از نور برای انتقال داده‌ها بدون پوشش کابل استفاده می‌کند. این فناوری که به عنوان ارتباطات نوری فضای آزاد شناخته می‌شود، از آزمایش‌هایی که تیم قبلاً برای پرتاب لیزر بین بالون‌ها در پروژه لون استفاده کرده بود، استفاده می‌کند.
این فناوری هنوز کامل نیست و تیم توسعه دهنده آن اعتراف می‌کند که در شرایط چالش برانگیز مانند مه یا هنگامی که پرندگان در مقابل سیگنال پرواز می‌کنند، قابلیت اطمینان کامل به دسترسی را ارائه نمی‌دهد. اما با تنظیم سطح انتقال لیزر که کمی شبیه به یک تلسکوپ عمل می‌کند، با تکیه بر آینه‌ها، چراغ‌ها، نرم افزار و سخت افزار، این پرتو را برای انتقال به محل مورد نیاز بهبود بخشیده است. این تیم همچنین راه‌هایی برای کاهش خطاها به دلیل وقفه‌هایی مانند پرواز پرندگان از طریق پیوندهایی پیدا کرده است. در وبلاگ آنها آمده است:
در حالی که مکان‌های مه آلودی مانند سان فرانسیسکو هرگز نمی‌تواند مکان ایده آلی برای استفاده از WOC باشد، اما بسیاری از نقاط جهان با شرایط آب و هوایی ایده آل برای پیوندهای تارا وجود دارد. این فناوری در کنیا، هند، ایالات متحده و مکزیک نیز آزمایش شده است.
پروژه‌های دیگری که آلفابت ایکس روی آنها کار می‌کند عبارتند از:
- مواد معدنی: تلاش برای توسعه فناوری جدید برای ایجاد یک سیستم غذایی پایدارتر
- جزر و مد: به دنبال بهبود سلامت اقیانوس‌ها است
- پروژه روبات روزانه: با هدف توسعه روبات‌هایی که می‌توانند کارهای مفیدی را در زندگی روزمره انجام دهند.
چرا کبوترها برای پهنای باند ماهواره‌ای به معنای خطر هستند؟
