بر اساس گزارش اکونومیست، شواهد نشان می‌دهد، کشورهای نفتی به شدت در تامین بودجه، با مشکل مواجه شده‌اند. در مقطع کنونی تنها کشور کوچک قطر است که دخل و خرجش با قیمت فعلی نفت می‌خواند. سایر کشورهای نفتی نیازمند افزایش قیمت نفت به بشکه‌ای بالای ۱۰۰ دلار هستند. این روند نشانگر آغاز جریان کاهش اهمیت سوخت‌های فسیلی چون نفت و گاز، در آینده جامعه بشری است. در واقع به تدریج اهمیت سوخت‌های فسیلی کاهش یافته و این انرژی هسته‌ای است که مورد توجه قرار می‌گیرد.
اکنون ۱۰ درصد انرژی جهان از انرژی هسته‌ای تامین می‌شود، اما غالب کشورها در حال ایجاد نیروگاه‌های اتمی هستند. همین رغبت زیاد کشورها به این نوع از انرژی، جایگاه ویژه‌ای را به بازیگرانی همچون روسیه بخشیده است. روس‌ها هم طی چند سال اخیر بر انرژی هسته‌ای به عنوان ابزاری در پیشبرد سیاست خارجی خود متمرکز شده‌اند.
روسیه به عنوان یکی از دو قدرت برتر هسته‌ای جهان، بیش از ۳۰۰ موسسه فعال در زمینه انرژی هسته‌ای دارد. این موسسات در زمینه انرژی صلح آمیز هسته‌ای و تسلیحات اتمی مطالعات تحقیقاتی انجام می‌دهند. مسکو در زمینه بهره‌برداری از انرژی هسته‌ای در زمینه دارویی، تولید برق و حتی ممانعت از تشعشعات در شرایطی به مراتب بهتر از آمریکا قرار دارد.
بر همین اساس، حالا بسیاری از بازیگران جهانی در قاره‌های مختلف، خواهان امضای قرارداد همکاری در زمینه انرژی هسته با روسیه هستند. مسکو در اوکراین، بلاروس و مجارستان نیروگاه هسته‌ای دارد و اخیرا هم سوئد و نروژ خواستار همکاری با روسیه در این زمینه شده‌اند. همچنین، کشور ترکیه برای توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای خود همکاری‌های تنگاتنگی را با روسیه آغاز کرده است.
در آسیا، کشورهای چین، هند، ایران، بنگلادش و اخیرا عربستان و امارات هم با روسیه در زمینه انرژی هسته‌ای همکاری دارند، اما مهم‌تر از همه اینکه روس‌ها در قاره آفریقا هم با ۷ کشور در زمینه انرژی هسته‌ای قرارداد همکاری امضا کردند. در این میان کشور مصر بزرگترین قرارداد ایجاد و توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای را با مسکو امضا کرده است.
این روند نشان می‌دهد انرژی هسته‌ای به ابزاری برای بهبود جایگاه ابرقدرتی روسیه درسیاست بین‌الملل تبدیل شده است. همچنین روس‌ها از این ابزار برای توسعه قدرت ژئوپلتیک خود در سطح جهانی بهره می‌گیرند. در آینده هم مسکو می‌تواند از این طریق از انرژی هسته‌ای به عنوان یک منبع درآمد اقتصادی بزرگ بهره بگیرد.
بیشتر بخوانید: قره‌باغ | بررسی جدالی ۳۲ ساله میان آذربایجان و ارمنستان
یک نظر