چرا انتقاد معاون ارتش ایران از سپاه، ساعاتی پس از انتشار حذف شد؟

امیر دریادار حبیب‌الله سیاری، معاون هماهنگ‌کننده فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران با انتقاد تلویحی از فعالیت‌های سیاسی و اقتصادی سپاه پاسداران، به مواردی از نادیده گرفته شدن ارتش در دستگاه تبلیغاتی کشور اشاره کرد. ایرنا ویدئویی کوتاه از این مصاحبه را هفته گذشته با عنوان «ناشنیده‌های ارتش از زبان امیر سیاری» منتشر کرد، اما ویدئوی کامل مصاحبه روز یکشنبه، ساعاتی پس از انتشار در این خبرگزاری، بدون هیچ توضیحی حذف شد.

حبیب‌الله سیاری در این مصاحبه نارضایتی خود را نسبت به انعکاس تصویر ارتش در رسانه‌ها، ابراز داشتند و به صراحت گفتند که از ارتش کم نام برده شده‌است. امیر دریادار سیاری این ایراد را بر اصحاب رسانه در طی سالیان اخیر وارد دانستند که به عنوان مثال هیچ گاه برای بررسی موقعیت ارتش، اقدامی نداشته‌اند. در ادامه قصد داریم آن مصاحبه را برای شما مخاطبان ارجمند مجله اینترنتی خبرببر، بازسازی نماییم. پس پیشنهاد می‌کنیم ادامه این مقاله را از دست ندهید.

مثلا به ما‌ می‌‌گویند در فلان عملیات، عکس‌تان کو، تصویرتان کو؟
به این دلیل است که هنوزم که هنوز است، کسی حق ندارد با دوریبن وارد پست فرماندهی‌مان شود. خب من چه کاری باید در این مورد انجام دهم و قتی این نکته جزو آمورش‌های ارتش است و حتما هم منافعی دارد!
این را بدانید که عکس، حتما هست!
شما نگاه کنید در سایر جاها، نیروهای مردمی، برادران سپاه و بسیج می‎رفتند؛ هر گروهی یک فیلم‌بردار همراه با خود داشت. مگر غیر از این بود؟
خدا رحمت کند شهید آوینی را با آن صدا و هوش و ذکاوت خوب، مگر کم کسی بود؟!
یادتان بیاورید چه قدر قشنگ روایت می‌کند؟
اگر ما یک همچین کسی را در ارتش داشتیم چه قدر فرق می‌کرد؟

آیا شما الان احساس نیاز می‌کنید که ارتش یک چنین بخشی را داشته باشد؟

هنوز که هنوز است، ما برای مستند سازی و اینکه این تجربیات مورد استفاده آیندگان قرار بگیرد؛ استقبال می‌کنیم، اما ما هنوز هم اعتقاد نداریم که هر حرکتی که ارتش انجام می‌دهد، باید رسانه‌ای بکند.
الان، اتفاقی هم که دارد می‌افتد، به شخصه می‌گویم دلچسب من نیست.
شاید بگویید چرا، مگر در حال حاضر در ارتش‌های دنیا، هر حرکتی که انجام می‌دهند رسانه‌ای می‌شود؟
قطعا نمی‌شود و نیازی هم نیست که بشود چون ارتش باید کارش را انجام بدهد و ما به عنوان ارتش دلیلی نداریم که هر حرکتی را که انجام می‌دهیم بیاییم و اعلامش کنیم.
مگر ما شرکت تولید یخچال یا ساختمان هستیم؟!
مگر ما شرکت تولید کننده دوربین هستیم که هی بیایم و بگوییم که چنین و چنان کردیم؟!
این توان امنیت کشور است!

هنوزم که هنوز است و شما هم می‌بینید که جاری و ساری نشده‌است، به نظرم عاملی است که وجود دارد و بودنش هم بد نیست، اما بالاخره سیستم چنین است و هر بخش همان طور که می‌دانید مانند بخش روابط عمومی، سازمان عقیدتی که ساختار و چارچوب و شرح وظایف تعریف شده دارد که در کار خودش فعال است و مشغول انجام وظیفه خود می‌باشد و خیلی خوب از پس انجام امورشان برآمده‌اند.
اما واقعا اگر قرار است به این طریق باشد، خب ما هم به عنوان ارتش چنین بخشی را باید داشته باشیم و آن را خیلی توسعه دهیم، رسانه‌ای شویم و هر حرکتی را اکه انجام می‌دهیم، به جز مستند سازی که برای استفاده آیندگان است؛ پر رنگ کنیم که البته ما هنوز به آن ننتیجه نرسیده‌ایم.

جوان امروزی باید احساس بکند که امنیت کشورش برقرار است و بداند که چه کسی تامین امنیت می‌کند!

لازم نیست که بنده هر روز بروم و بگویم که آقا یا خانم جوان امروزی تو بدان و ببین که من حبیب‌الله سیاری چه قدر کار می‌کنم.
ببین من چه ساخته‌ام!
ببین من چه طور به زیر دریا می‌روم!
من به شما می‌گویم که دشمن از همین‌ها استفاده می‌کند.
وقتی که رزمایشی انجام می‌شود، جوان امروزی قدرت را درک می‌کند.

بحث توان نظامی نیست…!

ما، بد عادت دادیم؛ آمدیم و در یک محیط رقابتی قرار گرفتیم.
خودمان را در بزرگ‌نمایی‌های تلویوزیونی قیاس می‌کنیم و به نظرم این اصل قضیه ماست، اما اینکه به شما اصحاب رسانه هم می‌گویم که مقصر هستید به این دلیل است که حالا اگر قرار است موضوعی رسانه‌ای شود چرا نسبت به ارتش کم لطفی می‌شود و به مانند دیگران نیست!
همین حرف را من بروم و در جایی در یک تریبون بیان کنم، تعدادی از افراد می‌روند تا به دنبال ایرادی در آن جملات بگردند تا جایی از آن صحبت‌ها را زیر سوال ببرند؛ در صورتی که در اصل این طور نباید باشد.

شما می‌بینید که هنوز چه قدر فیلم در مورد جنگ جهانی دوم برای نشان دادن توانمندی‌های خودشان می‌سازند، ضمن آنکه هزازان عیب خود را می‌پوشانند اما قویا موفقیت‌ها را پررنگ نشان می‌دهند.
حالا اگر ما توانستیم چنین کاری انجام دهیم؟

شرایط امروز کشور ما، به گونه‌ای شده که ارتش مظلوم شده‌است. چرا؛ به این دلیل که همه ما می‌دانیم رشادت‌های زیادی در تاریخ کشور ما انجام شده که به تبع آن این مرز‌ و بوم باقی‌مانده و به هر حال نام ایران سربلند است. حالا چه آسیب‌هایی هست را من می‌خواهم از شما بشنوم. برای اینکه یک دستاورد نظامی دیگر کشور، تمجید و بزرگ جلوه داده شود، از یک بخش نظامی کشور به آن صورتی که شما گفتید؛ عملا تقبیح می‌شود و ضعیف نشان داده می‌شود. این فضا در نهایت به این جا ختم شده که امروز در جامعه ماف این خدماتی که ارتش فرضا در دوره ۸ ساله جنگ داشت که از ابتدا تا انتهای جنگ که عملیات مرصاد و نقش آفرینی غرور آفرین شهید صیاد شیرازی باشد؛ مردم ما به گونه‌ای تصور می‌کنند که گویا ارتش نبوده. می‌خواهم علتش را از شما جویا شوم.

بله این نکات را بارها شده که گفته‌اند ولو اینکه مستقیما به خود ما هم گفته‌اند.

و من به عنوان یک خبرنگار، این مورد را به اشکال مختلف شنیده‌ام که؛ حالا با اینکه شما هم می‌فرمایید اسم نبرید اما مجبوریم نام ببریم که آقای رضایی در مورد شهید صیاد شیرازی همیشه این نکته بارها را گفته‌اند که اگر اشتباه نکنم پیش از عملیات قادر گفته بودند ما در ۵ روز جنگ را جمع می‌کنیم، اما آن عملیات ۳ ماه به طول انجامید و در نهایت هم شکست خوردند. بر همین اساس تصویری که از ارتش وجود دارد به این شکل است، در حالی که همان طور که شما مجددا مثال زدید؛ در تمام کشورهای دنیا، نیروی نظامی همیشه عامل غرور آن ملت است ولو اینکه شکست هم خورده اما نهایتا جنبه‌های غرور آفرین آن بزرگ‌نمایی می‌شود. با تمام این تفاسیر چرا امروز در جامعه ما درباره ارتش یک همچین شرایط روانی و ذهنی حکمفرما و ایجاد شده که ما مثلا به عنوان توده جامعه، فکر می‌کنیم که ارتش خیلی نقش خاصی نداشته و در کل یک نیرویی بوده که از پیش از انقلاب وجود دارد و به حال خود باقی مانده‌است و به قولی تاثیر به سزایی در این رشادت‌هایی که باعث شده کشور ما پا بر جا بماند نقشی نداشته‌است. شما علت چنین شرایط پیش آمده‌ای در چه می‌بینید؟

والا این را شما که با بحث رسانه سر و کار دارید، بهتر می‌توانید تحلیل کنید. شاید یکی از علت‌های آن همین بوده که ما به عنوان ارتش مثلا وارد بحث تبلیغات نشدیم. شاید یک سری عواملی بودند که هنوز هم زاویه با ارتش دارند و ممکن است هنوز هم پشت سر ارتش حرف‌های ناروایی بزنند و جالب اینجاست که هنوز هم چنین مواردی را می‌بینیم و هنوزم که هنوز است این اتفاقات وجود دارد.
به نظر من اگر هر کسی به شرح وظایف خودش بپردازد، به نظرم دو گانگی به وجود نمی‌آید.

خب اینکه در فیلم‌ها و مسائل مختلف حتی افرادی که کارشناسان نظامی ما هستند، می‌آیند به صورت علنی می‌گویند که ارتش کاری نکرده یا مثلا فعالیت‌های ارتش را نشان نمی‌دهند؛ به هر حال آن سربازی که در خط مقدم مشغول جنگیدن بوده، قطعا هواپیمایی، پدافندی و هوانیروزی هم به عنوان پشتیبان بوده…

خب حالا من از شما می‌پرسم که در چه عملیاتی می‌توانی ثابت کنی که ارتش توپخانه‌اش، هوانیروزش یا نیروی هوایی‌اش فعال نبوده؟

قطعا نیست!

دریا که کلا در اختیار ارتش بوده چون نیروی دریایی سپاه ما، تازه در سال ۶۵ شکل گرفته است.
همان طور که می‌دانید زمانی که تازه یک سازمان می‌خواهد شکل بگیرد، مگر به همین راحتی‌هاست که شما ظرف ۶ ماه بتوانید یک عالمه انسان آموزش دیده و متخصص را به همراه ناو و ناوچه و … بیاوریم؟
بنابراین کجا می‌توانید که بگویید ارتش نبوده‌است؟

مسئله همین روایاتی است که گفته می‌شود ولی…

خب شما البته یک سری فیلم هم می‌سازید که مثلا می‌بینید یک سید یا حاجی با یک تیربار ژ-۳، یک دستی یک لشکر را ظرف مدت ۲۴ ساعت از بین می‌برد!
خب اگر این طوری است که ۱۲ شبانه روز، ۱۲ لشکر عراق از بین می‌رفت و نیازی به ۸ سال جنگیدن برای چه بود؟
بعضی اوقات در فیلم‌ها، حالا بگوییم یک مقداری بحث نشان دادن رشادت‌ها و امثالهم هست، اما اگر یک پشتوانه درست نداشته باشد از نظر اینکه مردم متوجه موضوع شوند؛ کما اینکه هر کسی که یک روز جنگ را دیده باشد می‌داند که این چنین نیست!

به عنوان مثال خیلی از افراد از فیلم «چ» ساخته ابراهیم حاتمی کیا تعریف می‌کنند، اما من با آقای حاتمی‌کیا به عنوان کارگردان اثر، زمانی که در نیروی دریایی بودم؛ در دفترم جلسه‌ای گذاشتم و به ایشان گفتم:

آقا، برادر من دستت درد نکند. خیلی فیلم خوبی بود. حالا ممکن است چون ما سن و سالمان زیاد است، خیلی از مطالبی که شما می‌گویید از این قبیل که شما مسائل روز را درک نمی‌کنید؛ به هر حال هم ممکن است که ما درک نکنیم ولی آقای حاتمی‌کیا، آن شهید فلاحی که شما در فیلمت نشان دادی، شهید فلاحی ما نبود!
گفت چرا؟

گفتم ببین، شهید فلاحی در سال ۵۶ که در مرکز پیاده شیراز دانشجو بودم؛ فرمانده من بوده‌است. ایشان یک ابرمرد برای خودش بود. شهید فلاحی در سوسنگرد که برای شناسایی به منظور آزاد سازی سوسنگرد رفته بودند. در همان هنگام به نقل از شهود، گلوله خمپاره و توپ می‌آمد؛ همان طوری که می‌دانید، می‌گویند زمانی که گلوله می‌آید، شما باید در همان وضعیت بایستید و پناه بگیرید اما در مورد شهید فلاحی می‌گویند که خم نمی‌شد و راست‌راست راه می‌رفت!
به ایشان می‌گفتند که آقای عزیز خم شو!
شهید فلاحی در جواب می‌گفت من در کشور خودم، خم نمی‌شوم؛ این دشمن است که باید خم شود.

این یعنی چی؟
فکر می‌کنید، مغزش کار نمی‌کرد؟
نه!
یک آموزش بود؛ یک حرکت بود، اما شما در فیلم شخصیتی ناتوان نشانش دادید!
آن شخصیت کجایش به شهید فلاحی شباهت داشت؟!
من که از ابتدا تا انتهایش گریه کردم وقتی شهید فلاحی‌مان را این چنین به تصویر کشیدند…

همین سریال «کیمیا» به این صورت بود!

کیمیا را که برایتان خواهم گفت.
من در زمان خودش راجع به کیمیا در تلویزیون، یک ساعت و نیم صحبت کردم و ضبط شد، اما پخش نکردند!
کیمیا اتفاقی است که درد آدم را تازه می‌کند…
یعنی ما در ایران انقدر بی‌غیرت هستیم که دختر ۱۴ ساله‌مان برود و در خط مقدم بجنگد؟
ای تف به شرف ما!
مگر ما مرده‌ایم که دختر به این به خط مقدم برود و بعد عراقی‌ها بخواهند دستگیرش کنند؟!
من این را بگویم ما ثابت کردیم که دختر ما، زن ما در خرمشهر زمانی که این شهر به دست عراقی‌ها افتاده بود، گرفتار شده بود و ما برای آوردن جنازه‌اش شهید دادیم که پیکر آن بانو به دست عراقی‌ها نیفتد؛ آن وقت آن قدر بی غیرت شده‌ایم که کیمیا برود و در خط مقدم بجنگد؟!

ببینید کسی منکر این نیست که خانم‌های ما، دختران ما، زنان ما در جنگ نقش بسیار اساسی داشتند اما در جایگاه خودشان!
چه کسی گفته‌ که در خط مقدم یک دختر نوجوان بجنگد؟
آن هم در مقابل بعثی‌هایی که به چشم دیدم چه جنایاتی را انجام دادند!
چه طور چنین چیزی ممکن است؟
چرا این کار را می‌کنند؟

خب من فکر کنم یک مقدار هماهنگی باید بین سینماگران، تهیه کنندگان و نویسندگان باشد.

اگر نظر من را بخواهید آن‌ها آن قدر مقامشان بالاست که اصلا ما را تحویل نمی‌گیرند!

خب دقیقا مشکل همین است که من هم دلم به در آمد…

من همین جا از خودتان می‌پرسم، شما این قدر غیرت داری که در جایگاه شخص خودت، به دختری در مقام خواهری‌ات از یکی از شهرهای دور افتاده ایران در خط مقدم حضور داشته باشد؛ نمی‌روی یقه‌اش را بگیری و به عقب خط انتقالش بدهی و بگویی مگر من مرده‌ام یا مگر اصلا قانون مرده است؟
مگر شرف و انسانیت و ایرانی مرده که چنین اتفاقی بیفتد که شرف و ناموسش در دسترس دشمن قرار بگیرد؟
والا این طور نیست!

در اتفاق گزنده دیگری، چندی پیش در موقعیتی در تلویزیون، کسی را آوردند، نامش در خاطرم نیست، نشاندند و گفتند تا چند سال پیش که هم اینک سی سال از جنگ تحمیلی گذشته‌است؛ پس تاکید دارم که آن فرد تا چند سال پیش یعنی همین پنج، شش سال پیش آمریکایی‌ها و نیروهای فرامنطقه‌ای در منطقه خلیج فارس وارد آب‌های داخلی ما هم می‌شدند و به آب‌های سرزمینی ما هم ورود می‌کردند و کسی هم جلو دارشان نبود.
این داستان برای همین چند ماه پیش است و به من به عنوان کسی که درگیر این قضیه بودم، خیلی برخورد

انتظار نداشتم از صداوسیمای ما که چنین حرفی را بزند و کسی به عنوان مهمان یا کارشناس یباید و چنین حرفی را بزند چون یک سرشکستگی بزرگی برای همه ما بود و تمام خانواده شهید و جانباز و آزاده و پیش‌کسوت را به طور کل، زیر سوال برد و من قانونی در این رابطه شکایت کردم، برای رئیس صداوسیما نامه نوشتم.
در ادامه پیگیری کردیم و بچه‌های در بخش عقیدتی این موضوع را دنبال کردند اما جالب اینجاست که هیچ کس هم جواب ما را نداد!

این موضوع نشان می‌دهد که چیزی در پشت پرده، داخل سیستم صداسیماست!

شما می‌توانید این نقطه نظرم را به آقای علی‌عسکری هم منتقل کنید به این دلیل که ما در روز دوم جنگ، بر اساس سوابق رسمی که داریم، یک اعلامیه در عرصه دریا صادر کردیم مبنی بر اینکه کشورهای مختلف یا ناوهای کشورهای مختلف که در دریاها عبور و مرور دارند، باید به این اطلاعیه توجه کنند چون اطلاهیه داخلی نیست بلکه اطلاعیه‌ای بین‌المللی است.

ما اطلاعیه‌ای بین‌المللی صادر کردیم که در آن خلیج فارس را نصف کردیم؛ آب‌ها داخلی که هیچ حتی آب‌های سرزمینی و فلات قاره خودمان را منطقه ممنوعه اعلام کردیم و گفتیم اگر کسی بدون اجازه ما  وارد این منطقه ممنوعه که در روی نقشه با نقاط قرمز مشخص کردیم، بشود (اگر به همین موزه دفاع مقدس هم سری بزنید، می‌بینید که تابلوی این موضوع را نصب کرده‌ام)، با متخاصم برخورد خواهیم کرد و اینکه تا پایان ۸ سال دفاع مقدس و حتی تا به امروز؛ دشمن اجازه پیدا نکرده وارد آب‌های سرزمینی ما بشود.

این حرفی که در تلویزیون رسمی کشور زدند و پخش شد به این معنی است که همه ما بی‌غیرتیم، یعنی هم ما احساس نداریم، یعنی همه ما مردیم، مرز را نمی‌شناسیم و از منافع ملی مملکت بی‌خبر هستیم.
آخه بی‌وجدان که نشستی و چنین حرفی را زدی، حساب نکردی که چه قدر آدم ممکن است در این قضیه درگیر باشد؟!
من در این مصاحبه درخواست دارم که تماما صحبت‌هایم پخش و به مسئولین هم، منتقل شود تا حداقل به ما هم این اجازه را بدهند تا به تلویزیون برویم و همان نقشه را بگذاریم؛ آن اعلامیه جهانی را هم ببینیم و بررسی کنیم در تمام طول جنگ در چه مقاطعی وارد آب‌های سرزمینی ما شده‌اند تا با دلیل و مدرکی اگر دارند حرفشان را بتوانند ثابت کنند!

بیشتر بخوانید: آمار دقیق کشته شدگان آبان ماه اعلام شد